W pogoni za rozumem : mechaniczny światopogląd oraz sapioseksualizm w starciu z panseksualizmem
( Broszura sporządzona na potrzeby Ligi Świata i Akademii Filozoficznej Dydymusa )
Szanowni czytelnicy, ten według mnie arcy ciekawy tekst (pełna broszura), miał mieć formę tryptyku, jednak w ostatecznej formie przyjął postać długiego i spójnego tekstu, łączącego naukę pierwotną – mądrość rdzenną, która zderzy się z formami nauki dekonstrukcyjnej, dzięki temu, możecie państwo poznać szczegóły wpływu wspomnianej dekonstrukcji, na żywot ludzki, sprowadzony do zdemoralizowanej formy scenicznej, w której główną role – odgrywa strach, wypływający z ideologi kast hierarchicznych i stopniowania wartości …
Dydymus’2013
Logika
Tylko logika, daje prawdziwy obraz świata … pod warunkiem odrzucenia tzw. pseudo wiedzy edukacyjnej i lustrzanej – indoktrynacji, przekazywanej wedle tradycji, z pokolenia na pokolenie niewolników, najemników, chcących się jak najlepiej dopasować, do ideologii hierarchicznej i różnych form fetyszy (mamon, tytuł, autorytet …) , zajmujących rolę wartości duchowych …
Dydymus’2015
Seksualność
Wszystkie narzucone formy seksualizmu przekazywane z pokolenia na pokolenia, opartej są na ideologii doboru naturalnego, tworzącego głupie, ale silne jednostki niewolnicze lub najemne dryfujące ku ideologii kloaki panseksualizmu …
Ideologia panseksualizmu sprytnie została wpleciona w ideologie niższego szczebla, jaką jest genderyzm, który tworzy wstępny przyczółek tolerancji, względem zła amoralności.
Każdy przejaw normalności, tożsamości … niszczony jest złym okiem ideologii prawa zwierząt (prawo stanowione) i masońskiego autorytetu. Kastruje się wiedzę i sapioseksualizm, dążący do kreacji mądrości w związku i rodzinie.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/06/21/masonska-idea-mentora/
Węże homoseksualizmu, bdsm – sadyzmu i masochizmu, transseksualizmu, czyli debioloseksualizmu, powstałego na kanwie okultystycznego i rytualnego pociągu do wszystkiego co istnieje – panseksualizmu … , te sztuczne formy stawiające seksualizm wyżej od ducha, oblekają umysły zwierząt żyjących według prawa natury, bowiem zabrano im prawo naturalne.
Prawo zwierząt (natury) wepchnięto między ludzi prowadzi do karmy negatywnej, przez wojny, morderstwa, rabunki, dekadencję, kłamstwa, rozwój ideologii seksualnej, złe oko, poprawność polityczną, czy wyścig szczurów … a to dopiero początek ludzkiej dekonstrukcji …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/09/kim-jest-dziecko/
Wyzysk człowiek, przez człowieka – nazwany hierarchią, przelał się na ideologie życia rzeczywistego, tworząc mechanizm wywyższania rasy, płci, kasty … , przez różne chore ideologie, zakopujące człowieczeństwo pod stertą nowo wytworzonych form teatralnych, które w swej sztuce, zawsze naruszają i przekształcają seksualizm w użyteczne narzędzie kontroli i dekonstrukcji człowieka w zwierze, żyjące dla prostych potrzeb i popędów ewoluujących pod wpływem manipulacji – zachęty społecznej i medialnej oraz społecznej prowokacji autorytetu skłaniającej (w formie podszeptu, obrazu, propozycji) do mieszania używek, leków z pseudo wolnością seksualną.
Cały ten syf, kierowany jest wprost do mózgów ludzi i coraz młodszych łatwo przyswajanych lustrzane treści dzieci.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/05/magia-psychologiczna-i-edukacja-lustrzana/
Dzieci upatrujące za pomocą kreacji lustra – tradycje zachowań rodzinnych i społecznych, będących żywym przekleństwem wchodzącym w intereakcje z człowiekiem, nie znającym swojej rdzennej tożsamości …
Brak tożsamości rdzennej i znajomości funkcjonowania ciała oraz wyższego stopnia moralności, pcha człowieka do zezwierzęcenia potrzeb fizycznych i kultywowania ideologii nagości (przez zakaz, co prowadzi do buntu), popędu, zazdrości, chciwości, czy ideologi mocy narządów prokreacyjnych, krwi, spermy … jako części kult-ur-y cywilizacyjnej i religijnej, sprytnie ukrytej w symbolice i numerologii mistycznej i okultystycznej, która ma realny, podświadomy wpływ na zwierze, dążące nie do kreacji płodu trudu i potomstwa kreującego swój umysł na bazie logiki i mądrości oraz seksualności na bazie sapioseksualizmu, lecz do zdobywania innych zwierząt, będących częścią rytuału płodności, który nie skupia się na intelekcie, mądrości i logice, lecz na feromonach, chwilowej potrzebie i popędzie dążącym do oznakowania terytorium …
Złe oko Boga – hierarchii, żywi się społeczną demoralizacją i prawną kontrolą ich poczynań, które dotykają zbrodni, krwi i wynaturzenia … a wszystko, to nazwane jest kult-ur-ą cywilizowanego świata …
Widać tutaj zastosowanie elementów hodowli eugenicznej, prowadzącej do stworzenia silnego, prostego umysłowo niewolnika, dążącego do celu wedle zaleceń cywilizacyjno kulturowych, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, za pomocą tradycji upadku, upokorzenia, zniewolenia i edukacji wpajającej niewolnikowi mit historii, opartej na autorytecie jednostek, należących do wyższych klas społecznych.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/23/kim-jest-krol-i-czym-jest-panstwo/
https://iluzjawladzy.wordpress.com/2016/12/14/wielka-13/
Mamy tu zatem ideologie kontroli, strachu i lustra, powtarzającego błędy poprzednich zniewolonych pokoleń …
Sapioseksualizm, będący nierozerwalną częścią tożsamości rdzennej, samostanowienia i samoograniczenia, ni jak ma się do ideologii alkoholizmu i narkomanii wybiórczej, zabawy rytualnej, uzależnienia od ideologii ciała i feromonów, lustrzanego powtarzania błędów swoich uzależnionych przodków …
https://ligaswiata.blogspot.com/2016/02/eugenika-w-izraelu.html
https://ligaswiata.blogspot.com/2016/02/przerazajace-amerykanskie-korzenie.html
Obecnie prawdziwie sapioseksualalna cześć społeczeństwa nie przekracza swym zasięgiem 1% światowej populacji – z czego 70% tego 1% to członkowie klanów filozoficznych i szamańskich tworzących wasz piekielny obóz iluzji.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/18/czym-jest-pieklo/
Zauważyć należy, że w ostatnich pięciu latach, próbuje się również zdekonstruować sapioseksualizm, mieszając pojęcie wykształcenia z mądrością i inteligencji z wiedzą.
Ruchy te, widoczne są na portalach randkowych i erotycznych, gdzie pseudo inteligenci, zdekonstruowani przez literaturę popularną i internet, dążą do powstania klasy wykształconych idiotów i głupców, parzących się dla ideologi lepszego dostosowania jednostek, czerpiących z poprawności politycznej, tworzącej mit klasy inteligenckiej …
Czy nie mamy racji ?
Przykład logiczny
W jaki sposób, można być -sapioseksualistom, poszukującym braku równości w ideologi sadomasochistycznej lub jak, można poszukiwać miłości i logiki wierności i równości – na portalu erotycznym … ?!
Dekonstrukcja, prowadzi do używania słów i sloganów, bez zagłębienia się w ich wartość rdzenną, dzięki temu istnieje tolerancja wobec złego oka i zła panseksualizmu, demokracji, czy innych patologii nazywanych wielkimi słowami propagowanymi w mediach i literaturze oraz prasie …
Sapioseksualizm i Altruizm
Mamy więc słowo sapio – oznaczające smakować, rozumieć, co odnosi się do słowa sapiens – mądry i sapienta – mądrość.
Sapioseksualny w nowym ujęciu, wypłynęło w nowej zdekonstruowanej formie za pomocą tuby propagandowej elit (Google) w 2005 roku, aby dobrnąć do słowników w 2010 roku.
Dekonstrukcja splotu słów (sapio-seksualizm) tworzących zdanie : mądrość rządzi ciałem, powstało na bazie zlepku użytecznych międzynarodowych słów, dążących do sformułowania : próbować, badać seksualność, jak to zrobiono :
Starogreckie słowo σοφός – spróbować, połączono z hiszpańskim saber – szabla, potocznie penis, francuskim savoir, włoskim – sapere i staroangielskim sefa – nastrój …
Nastrój daje podstawy spróbowania seksualności – dopasowanej do ciebie … jak łatwo odeszliśmy od mądrości do dopasowania według reguł panseksualizmu …
http://swiatowaliga.blogspot.com/2016/07/poprawnosc-polityczna-dekonstrukcja-i.html
https://ligaswiata.blogspot.com/2017/03/panaseksualizm-i-6-krokow-spoecznej.html
https://manipulanci.wordpress.com/2017/04/04/okno-overtona-i-kontrola-ludzkiego-umyslu/
Ale skąd wzięło się pojęcie panseksualizmu i dekonstrukcji seksualnej ?
Zacznijmy od pojęcia osobowości w ujęciu historycznym, psychologicznym i kosmologicznym
Kultura zachodu, twierdzi iż indywidualne umiejętności i cechy charaktery jednostki, są w całości spowodowane przyczynami i korelacją, które można wyjaśnić, przez biologiczną dziedziczność i środowisko społeczne.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/27/dekonstrukcja-przez-otwarty-seksualizm/
Z tym, że społeczeństwo zostało zdekonstruowane, przez co powstały kasty narzucające struktury luster społecznych, tworzących tradycje edukacyjną, religijną i cywilizacyjną, która zniszczyła tożsamość istoty żyjącej w strukturach poziomych.
https://ligaswiata.blogspot.com/2018/03/poczatek-kontroli-spoecznej-czyli.html
Ta sama nauka zachodu, twierdzi iż każda istota reprezentuje inność na bazie modelu czterowymiarowego, realizującego koncept połączenia ducha z rozumem, który jest produktem duszy pracującym na bazie elektrochemicznej stymulacji powstającej w układzie nerwowym.
Jak użyto tego sformułowania w dekonstrukcji ?
W bardzo prosty sposób, odcięto człowieka od dwóch dodatkowych wymiarów : Boga personalnego i natury, a duchowość zamieniono w użytecznego Boga, reprezentowanego przez hierarchię elit i rząd dziwnych ideologii zabarwiających dusze niewolnika na różnorodny koloryt, pochodzący od mentorów i autorytetów, chcących kontrolować społeczeństwo i stan jego posiadania i wiedzy …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/02/logika-dualizmu-a-istota-boga-personalnego/
Rozprawa Dydymusa z poglądami Freuda, Janga i Martinusa
Materia i energia
Termin „materia” pochodzi od łacińskiego słowa, oznaczającego substancję. To jest to, coś, co istnieje lub jest zbudowane.
Naukowe znaczenie pojęcia materii dotyczy zarówno dużych objętości substancji i cząstek elementarnych, jak i energii, związanej z pojęciem masy.
Materia, uważana za formę energii, może zostać przekształcona w inne formy energii, takie jak promieniowanie i na odwrót …
Co to ma wspólnego z tobą i społeczeństwem ?
Otóż materia, rozpuszcza się w najmniejszych składnikach cząstki elementarnej, to następnie zanikają klarowne właściwości, takie jak kolor, elastyczność i kształt, a także ładunek, masa i prędkość …
Jeśli więc społeczeństwo nazwiemy materią, to hierarchia staje się najmniejszym składnikiem cząstki elementarnej, która poprzez edukacje lustrzaną oraz nakaz prawa, poprawność polityczną oraz manipulacje i medialne podszepty kulturowe, doprowadza do zmiany wartości, dekonstrukcji myśli, słowa i działania, a także do multikulturowości, która zmienia kolor duszy członków społeczeństwa, ładunek wyznaniowy, polityczny, prędkość rozwoju i masę kładąca nacisk na kontrole spowodowaną zmianami cywilizacyjnymi.
Fale materii
Struktura teksturalna, to interakcja atomów z molekułami wynikająca z interakcji między częściami materii otoczonych polami elektrycznymi o odpowiednim ładunku elektrycznym.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/03/06/tozsamosc-biofotony-i-pole-leptonowe/
Co ma to wspólnego z tobą i seksem ?
Otóż materia i struktura teksturalna kobiety i mężczyzny, różni się z sobą dzięki polu elektrycznemu o odpowiednim ładunku elektrycznym.
Nie po to bóg personalny i natura powoływały do życia organizmy o różnej budowie chemicznej i elektrycznej, abyśmy mogli to zlekceważyć, za pomocą dekonstrukcji seksualnej, powołującej do życia panseksualizm i ideologie karmi negatywnej.
Cząstki i fale
W fizyczne atomowej i kwantowej – materia fizyczna / energia, może naprzemiennie występować w formie cząstek lub fal. Z punktu widzenia fizyki klasycznej, są to sytuacje sprzeczne i dualistyczne, ponieważ wyniki obserwacji wzajemnie się wykluczają.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/01/mysl-o-mnie-dobrze-lub-wcale/
Fizyka klasyczna posiada dwa główne aksjomaty : przyczynowość i obiektywność, przez co nie można użyć prawa przyczynowości ani maksymy obiektywności w fizyce kwantowej, ponieważ stwierdzono, że przedmiot (obserwowany) nie jest niezależni od obserwatora i obserwowanej sytuacji.
Mężczyzna i kobieta, tak jak cząstka i fala wzajemnie się wykluczają, jednak epistemologiczne wykluczające siebie nawzajem elementy, są obrazem skomplikowanej prawdy, do której dane jest dotrzeć nielicznym.
Jak widzicie filozofia logiczna łączy fizykę, duchowość, matematykę i tysiące innych dziedzin życia …
Chińscy filozofowie, już za pomocą idei taoizmu, wskazali człowiekowi tezę – Yin (siła żeńska – ciemność – wagina – otchłań – woda – zimno – ciało – twórca płodu życia ) i antytezę – Yang (siła męska – jasność, penis – ląd – powietrze – ciepło – duch – twórca płodu mądrości ), jako siłę Tao
Każde Yin (lewa strona) i Yang (prawa strona) zawiera w sobie cząstkę zwaną poczętym i urodzonym, oznacza to, że kobieta jako muza poczyna geniusz w męskiej jaźni (zapłodnienie intelektualne), tak mężczyzna dąży do urodzenia przez kobietę kopii ich wspólnego dna …
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2017/04/28/porod-i-plodnosc/
Sześć wymiarów
Pierwotna substancja świata, to sześć wymiarów, materia jest równa energii, materializm rzeczywistości, to energetyczny monizm, w którym materialne, jak i duchowe – mentalne postrzeganie jest jednolitą formą energii.
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2017/03/24/na-poczatku-bylo-szesc/
Jak przekłada się to na życie fizyczne ? Otóż każdy aspekt fizyczny, ma swój początek w jaźni pierwotnej, stąd żaden kontakt fizyczny, nie może być przypadkowy i pozbawiony wyższego elementu duchowego, każdy akt seksualny, jest swoistym dążeniem do powstania nowego wszechświata, którego elementy biorą się z interakcji potężnych sił fizycznych, za które obie strony biorą pełną odpowiedzialność … przychodzimy na świat w wyniku karmy negatywnej w celu zdobycia doświadczeń fizycznych zgodnych z zakazanym prawem naturalnym i altruizmem dążącym do ewolucji duchowej – co wypieramy za sprawą prawa zwierząt, tworzącego kult-ur-ę cywilizacyjną.
Monizm kontra dualizm
Filozofia logiczna, posługuje się monizmem, aby określić dwie sprzeczne z sobą formy rzeczywistości.
Jeśli podzielimy yin i yang w połowie zrozumiemy, że duch i emocje oraz myśli i materia, tworzą rzeczywistość tożsamą z naturalnym bytem człowieka w każdej formie jego funkcjonowania w przestrzeni fizycznej, oba te elementy, zawsze odnoszą się do siebie pomimo, iż dla większość osób, są to dwa oddzielne byty rzeczywiste.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/06/27/kim-ja-jestem/
Dwa byty nazwane substancjami, łącza się w rzeczywistość życia, jednak jeśli do elementu ducha i emocji, wtargnie ciągle podsycany strach oparty na poczuciu winy, który zostanie przelany do myśli i zacznie on tworzyć materie, mamy do czynienia z manipulacją tworząca konkretne czynniki dekonstrukcyjne, zmierzające do przedefiniowania myśli, słów i działania, co zmienia rzeczywiste otoczenie człowieka …
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2017/07/18/mysl-slowo-dzialanie/
Dualizm postrzega roszczenia pierwszej substancji, a monizm dostrzega roszczenia drugiej substancji.
Te dwie substancje, nazywane fizycznością i duchowością, zostały w świecie komrcjalizmu sprowadzone do formy pragnień uwzględniających fizyczność, dążącą do organizmu duchowego … , można to nazwać sloganem fizys, które zaspakaja chciwość egocentryzmu.
Zauważyć tutaj należy, że koncept ten wyeliminował wyższy aspekt duchowy i drzemiący w człowieku altruizm, przez idee charytatywności, która ma uspakajać każdą formę wyrzutów sumienia, naturalnego smutku, przez sprytnie skonstruowane wykręty : daje ile mogę, nie mam tyle pieniędzy, co może jednostka itp
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2016/05/11/kosumpcjonizm/
Większość ludzi, została sprowadzona przez podział do obrony poglądu monistycznego, który wyraża opinię, iż istnieje tylko jeden rodzaj substancji i jest nią materializm, ale aby ta duża grupa ludzi nie mogła dążyć do swoich ideałów i tworzyć silnej opcji społecznej, do obiegu wprowadzono podział, rodzący się z monistyczneh pozycji nazwanej idealizmem metafizycznym lub spirytualizmem, w skład którego wchodzi okultyzm rytualny …
Jest, to po prostu podział dualistyczny, mnożony w nieskończoność za pomocą reguły tezy i antytezy … tworzonej, przez trzecią siłę.
Podczas gdy materializm, w tym energetyczny monizm, odwraca ducha na materię, idealizm robi coś przeciwnego, ponieważ odwraca materię / energię na ducha.
W tym gąszczu poglądów, żaden zdekonstruowany idiota, nie znajdzie swej tożsamości i prawdy istnienia duchowego.
Koncepcja monizmu, jest również brana pod uwagę, gdy mówimy o tak zwanej doktrynie tożsamości, która twierdzi, że duchowość i materia, są dwoma różnymi, lecz komplementarnymi aspektami jednej rzeczywistości, która sama w sobie, nie jest ani duchowa, ani materialna, i może też mieć inne, dla nas zupełnie nieznane strony.
Kult elit
I tutaj elity zabrały wam możliwość dążenia do prawdy, zastępując tożsamość, ideologią tradycji będącej kultem historii elit, którą wpajacie przez proces edukacji lustrzanej i medialnej oraz literackiej indoktrynacji autorytatywnej …
Aspekt kosmologiczny, siedmiu głównych religii tworzy – symboliczny heksagram (opary na centralnym punkcie obrotu trzecia siła kontrolująca czynnik męski i żeński) podziału zamknięty w kole wyboru …
Uporządkowany wszechświat, dotyczy relacji życia i struktury rzeczywistości, jako całości.
I tutaj powstały cztery przeciwstawne sobie poglądy na temat świata :
pluralistyczny, teistyczny, panteistyczny i deistyczny.
Pluralistyczny światopogląd, jest związany z mechaniczną koncepcją natury, która wierzy, że świat jest sumą niezależnych, nieprzekupnych pierwiastków pierwotnych, atomów, których wzajemne połączenie i separacja wywołuje wszystkie rzeczy i wszystkie zmiany. Pluralizm odrzuca istnienie Boga i dlatego reprezentuje ateizm będący antytezą Boga złośliwego oka.
Obok pluralizmu występują także dwie monistyczne koncepcje, mianowicie teizm i panteizm.
Teistyczny pogląd (grecki theos: bóg) wyjaśnia kontekst i porządek świata, jako stworzony przez twórczą inteligencję, Boga, który sam w sobie, jest inny niż jego stworzenie. Relacja między Bogiem a człowiekiem jest żywą interakcją, w której człowiek może zbliżyć się do Boga w modlitwie, a Bóg może „odpowiedzieć” poprzez spotkanie z modlitwą w stopniu odpowiadającym Bożemu planowi dla człowieka i świata. Jest to antyteza ateizmu …
W teizmie, Bóg jest głową moralnych warunków standardowych, a zatem także najwyższą władzą w świadomości poczucia winy.
Koncepcje stworzone przez szamanów i filozofów, nie uwzględniają zakrytej prawdy Boga personalnego, pentagramu, heksagramu i tryptyku …
W metafizyce panteizmu, jest świat żywym, nieskończonym organizmem identycznym z Bogiem, który stanowi pierwszą i bezprzyczynową przyczynę, która nieustannie działa w dowolnym miejscu na świecie.
Bóg personalny
Bóg reprezentuje uniwersalną jednostkę, w której „żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”.
Zbliżamy się do panteizmu widzenia relacji między Bogiem personalnym a światem, poprzez rysunek równoległy do związku między jednością organizmu a jego poszczególnymi częściami. Organizm, to jednostka, która zawiera i składa się z części, czegoś co koreluje z drganiami ciał niebieskich – dawnych butów, archontów.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/26/dowod-na-istnienie-boga-personalnego/
Dekonstrukcja Boga personalnego, za pomocą panteizmu i globalnej świadomości
Bóg panteizmu, jest zatem uniwersalnym rozumem światowym, którego wola i moc przejawia się w niekończącej się misji lub wiecznym poszukiwaniu żywych istot, by sięgać coraz wyżej i wyżej w doświadczeniu życia i wyrażania siebie. Poniżej znajdują się tzw. Dobre i tak zwane złe niezbędne czynniki napędowe w wiecznie „rodzącej się” Istocie Najwyższej.
Wyrzucenie Boga personalnego poza nawias człowieczeństwa, skutkuje podziałem wewnętrznym i zewnętrznym oraz dualizmem spostrzegania świata, co prowadzi do wiecznego konfliktu duchowego (wyrzuty sumienia) i wiecznego poczucia winy wykorzystywanego, przez filozofów i szamanów, kreujących ideologie kult-ur-y, cywilizacji, religii, czy nauki i polityki …
Według Deizmu (łacińskiego deusa, Boga) lub tak zwanej religii naturalnej, to znaczy religii, w przeciwieństwie do religii objawionej, czerpanej z natury, jest Bóg, Najwyższa, odległa Istota, która kiedyś stworzyła świat i zorganizowała go jako odpowiednią, ale w inny sposób nie koliduje z jej postępem.
Mamy więc kolejny dekonstruujący podział …
Deistyczny pogląd na świat jest tworzony przez myślenie o objawionej religii, zwłaszcza o chrześcijaństwie, oraz o racjonalistyczną krytykę jej dogmatu i doktryny. Ale deizm zachowuje podstawowe, moralne i religijne wartości: Boga, nieśmiertelności i cnoty.
Mamy więc wpływ kolorytu zewnętrznej ideologii, karmy negatywnej – fizycznego życia wiecznego i cnoty, godzącej się z pokorą, na poprawność polityczną.
Deistyczny pogląd na świat dowodzi więc, że Bóg wprawił świat w ruch, tworząc go i nadał mu niezniszczalne prawa natury, tak że sam w sobie jest podobny do nowoczesnego, samozwańczego lub elektronicznego mechanizmu zegarowego.
Jak wiemy bóg – god, to także czas, co odnosi się do symboliki Saturna, kosiarza, ojca czasu …
Problem polega jednak na tym, jak wyjaśnić kwestię Bożej Opatrzności w odniesieniu do przyczyn naturalnych. Tu deizm nie udziela odpowiedzi.
Bóg personalny – deizm 1:0
Deizm i dekonstrukcja Starej Europy
Deizm, był również znaczącą religią w epoce oświecenia w Europie.
Zapewne nikt z was nie wie, iż deizm w swoich dziełach propagował mason dekonstruktor rzeczywistości – Hans Christian Andersen, który w młodości podzielał podstawowe poglądy deizmu, pod wpływem racjonalnie myślącego ojca, a częściowo w wyniku racjonalistycznej chrześcijańskiej edukacji.
Neo-platonizm, zapoznał Andersena z wiarą w nieśmiertelność duszy i w jej kosmiczne przeznaczenie.
W swojej męskości, Andersen bardziej pochylał się w stronę koncepcji Boga panteizmu i pietystycznego chrześcijańskiego mistycyzmu.
Mechaniczny światopogląd
Wszystkie cztery koncepcje stworzone przez filozofów, tworzą mechaniczny światopogląd, wpajany wam od wieków, przez co można was dzielić i przypisywać do różnych form religii, ateizmu, polityki, mistycyzmu …
Mechaniczny i teleologiczny światopogląd
Zgodnie z mechanicznym światopoglądem, istnieje niewidoczny, niezbędny związek pomiędzy przyczyną a skutkiem.
Prawo przyczyny i skutku zostało uznane, jako przypadkowy mechanizm podobny do innych praw natury.
Widok mechaniczny, jest prawie zawsze deterministyczny, ponieważ twierdzi, że we wszystkim, co dzieje się na świecie, zachowuje niezłomną prawidłowość, w tym decyzje ludzkiej woli.
Przy czym, wola zależna jest od tych, którzy tworzą strach oraz poczucie winy, wpływające na podstawy cywilizacji i kult-ur-y hierarchicznej …
W przeciwieństwie do mechanicznego światopoglądu twierdzenie teleologiczne (z greckiego telos: cele, zamiar), mówi że spójność życia, jest wyrazem boskiego planu i uczestnictwa.
Z tym minusem, że tak jak w koncepcji mechanicznej między bogiem a człowiekiem stoi hierarchia tworząca użyteczną ideologie strachu.
( Filozoficzna koncepcja kosmogonii, dotyczy światów powstałych lub genezy, a jego podstawowym problemem jest to, czy można mówić o stworzeniu czy ewolucji. Ten podwójny problem zaszczepił ludzką myśl przez wieki i wywołał wiele dyskusji za lub przeciw jednemu lub drugiemu punktowi widzenia. )
Pojęcie „stworzenia” pośrednio zakłada istnienie stwórcy, czyli Boga, co niekoniecznie jest zgodne z odwrotnością: pojęcie „ewolucja”, a zwłaszcza : nie widzialność z naukowego punktu widzenia, gdy myślicie, że samo prawo natury wystarcza, aby wyjaśnić świat i genezę życia.
Ewolucja, to nazwa w dużej mierze cichego i łagodnego rozwoju i transformacji gatunków na jeszcze wyższych poziomach fizycznych.
Jednak, jeśli nie jest to cel życia ?
Co, jeśli celem życia, jest doświadczenie zakładające wielowymiarowe życie na bazie altruizmu i prawa naturalnego ?
Ewolucja fizyczna, neguje ewolucje duchową i ascendencje, jako finalną formę rozwoju i przekształcenia tworu w twórcę …
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2016/04/21/czlowiek-i-ascendencja/
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2018/09/18/ge-nii-g-prawda-i-dekonstrukcja/
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2016/05/12/duchy-i-aktywnosc-paranormalna/
Dekonstrukcja ascendencji przez zezwierzęcenie
Ale możemy wspomnieć o przemianie dekonstrukcyjnej, która ma miejsce na żądanie sił fizykochemicznych i praw naturalnych, oznaczonych odpowiednio jako mutacja i walka o przetrwanie (przetrwanie najsilniejszych).
W szczególności dla panteizmu i nauczania monistycznej tożsamości, nie ma prawdziwej sprzeczności między koncepcjami stworzenia i ewolucji: stworzenie jest identyczne z ewolucją, ewolucja jest identyczna z kreacją. Ponieważ to, co „rozwinięte” lub „przemienione” zarówno w pierwszym, jak i w ostatnim przypadku, jest uniwersalnym psychofizycznym organizmem Boga, i że to nawrócenie odbywa się na żądanie tej samej woli i zdolności tego samego Bóstwa, nie ma prawdziwej sprzeczności między procesy tworzenia i ewolucji.
Panteizm i monistyczna nauka tożsamości, są zatem zarówno wyrazem tak zwanej „myśli organizmu”.
Ale teoretycznie, można dobrze opisać związek między koncepcjami kreacji i ewolucji jako wyrazu komplementarnej relacji.
Wystarczająco dobre wyklucza te dwa pojęcia, ściśle mówiąc, ale mimo to radzą sobie, ale tylko łączą się, aby zapewnić dość wszechstronne i wiarygodne wyjaśnienie problemu.
Co z tego wynika ? Błędności obu koncepcji stworzonych na potrzeby władzy człowieka nad człowiekiem …
Dzięki alchemii i nauce, pragnie się zakończyć dążenie człowieka do ewolucji duchowej, za pomocą technokracji i sztucznej inteligencji, która i tak doprowadzi człowieka, do rdzennej formy, przez odkrycie roli biofotonów kreujących istotę bytu :
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/10/17/sztuczna-inteligencja-zastapi-boga/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/10/28/globalne-sumienie/
Wiedza i jej ograniczenie
Błędy służą wiedzy el-it i ograniczeniu wiedzy ogólnej w społeczeństwie, przez strach, poczucie winy, dezinformacje, dekonstrukcje prawdy oraz symbolikę, niezgodną z świadomym snem, myślą, słowem i działaniem.
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2018/08/10/swiadomy-sen/
Jeśli metafizyka i filozofia, ukrywają główne narzędzia wiedzy, to uniwersytety służą tylko i wyłącznie kontroli społecznej, która przygotowuje najemników, do roli kontrolerów myśli społecznej.
Większość pytań i rozwiązywalnych problemów, mieści się w granicach możliwości ludzkiej wiedzy wrodzonej, niszczonej przez kulturę, cywilizacje, edukacje, sztukę i strach.
Narzędzia wiedzy: Intelekt i intuicja
Jeśli związki przyczynowe, są ukrywane przed umysłami osób postronnych – społeczeństwami całego świata, elity mogą tworzyć dowolny obraz faktów, które są formami sztuki teatralnej i iluzji urzeczywistnionej, przez strach, krew, szaleństwo i amok społeczny, dążący do owych okropieństw.
https://manipulanci.wordpress.com/2016/03/14/historia-manipulacji/
Ten szał rytualny, tworzący iluzje życia, niszczy intelekt tożsamy z ludzką duszą, przez nakładki, fasady i maski, jakimi należy posługiwać się w świecie kontrolowanego kłamstwa hierarchii i cywilizacji …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/31/ryt-czyli-formy-rytualne/
https://ligaswiatanews.wordpress.com/2016/05/28/nieodrobione-lekcje-slepego-tlumu/
Jeśli intelekt nie funkcjonuje w sposób prawidłowy, nie może robić tego, także powoli uciszana intuicja, zastępowana procesem ciągłego sztucznego wyboru, będącego elementem podziału, chciwości, zazdrości, oczekiwania i ciekawości …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/15/wybor-pustki/
https://ligaswiatanews.wordpress.com/2018/10/12/wybor-ktorego-nie-ma/
Komercja, doprowadziła do prostych funkcji poznawczych, których można nauczyć dowolne zwierze hodowlane : praca – nagroda – jedzenia i fetysz wypoczynku skupiony na pieniądzach, popędach i nałogach …
https://manipulanci.wordpress.com/2018/03/01/stadny-instynkt-trzody-cywilizacyjnej/
W procesie hodowli, wystarczy tylko nauczyć zwierzęta związków przyczynowych opartych na karach i nagrodach (też kara przyzwyczajenia od reakcji).
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/
Ba, członek stada definiuje już spostrzeganie związków przyczynowych w kategorii konkretnych abstrakcji, które dopóki przynoszą iluzoryczny zysk, są porządane i nieodzowne do kreacji osobistej iluzji … Przykład, jak pieniądz zwykły papier, może mieć wyższą wartość, niż twór czyich rąk, ile może być warta firma, która żyje w cyberprzestrzeni i nie posiada nic, ile może być warta crypto waluta, jaką wartość ma fetysz stanowiska i roli zawodowej, czy społecznej… ? Abstrakcja zrodzona ze strachu, tworzy z ludzi wariatów, godzących się na teatr cywilizacji …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/05/29/do-zwolennikow-idolokracji/
Zachowanie intelektu w rzeczywistości, jest analityczne, dyskursywne i konkludujące na podstawie istniejących przesłanek, w tym doświadczenia strachu, który tworzy z iluzji – rzeczywistość …
Nikt z was, nie jest częścią swego życia, pracujecie bo musicie, ulegajcie popędom i nałogom, bojąc się i nie umiejąc tworzyć własnego świata, zgodnego z tożsamością duchową, jesteście niewolnikami i zwierzętami, odbijającymi jak lustra, błędy innych członków stada.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/06/26/nakaz-odbicia-kulturowo-cywilizacyjnego/
Nowa intuicja, działa jak bezpośrednia syntetyczna (holistyczna) sumująca intuicja lub wgląd, który niekoniecznie wymaga wcześniejszego rozumowania logicznego lub doświadczenia naukowego.
Nowa intuicja, to inaczej nagły, natychmiastowy wgląd i zrozumienie całości lub kontekstu, który ma zapewnić głębsze i prawdziwsze zrozumienie natury rzeczy, za pomocą wyuczonych i dostarczonych danych rdzennych, nie będących częścią waszej duszy i jaźni …
Nowa intuicja, zastąpiła zrozumienie świadomego snu, a to doprowadziło do ;
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/28/schizofrenia-a-glos-wewnetrzny/
Co się stanie gdy …
Dwa główne rodzaje dostępu do wiedzy to: intelekt duchowy (świadomy sen) i intuicja, tożsama z wiedzą rdzenną, w praktyce przeplatają się one ze sobą tworząc prawdziwy osąd sytuacji.
Jednak społeczeństwo poddane dekonstrukcji …
Warunkiem wstępnym powstania intuicji, jest równowaga między intelektem i dostarczoną emocją, w tym sensie, że intelekt musi być kontrolowany przez emocje, a emocje muszą być kontrolowane, przez intelekt lub umysł.
Logiczne, ponieważ zostaliście zaprogramowani, aby dostrzegać emocje podane wam w konkretny sposób – strach, potrzeba, zawiść, chciwość, zazdrość, … Czy w szkole, pracy, mediach i relacjach zdekonstruowanych ludzi występują inne emocje ?
https://manipulanci.wordpress.com/2016/03/14/historia-manipulacji/
Nie, ponieważ wyższe wartości zostały zniszczone, przez poczucie winy, niepewność i dekonstrukcje budzącą strach, przed zranieniem, miłością, prawdą, otwartością, poświeceniem …
Cechą łączną intelektu duchowego (świadomy sen) i intuicji tożsamej z wiedzą rdzenną, jest empatia, dążąca do altruizmu …
W sztucznym świecie, te wartości nie istnieją, ponieważ niewolnicy i najemnicy, nie tworzą żadnych wartości poza egoistycznymi ideologiami ; takimi, jak : dualistyczne religie, ustroje … Dzieje się tak, ponieważ elity i ich prawo zwierząt, dążą do wytworzenia w tych dwóch grupach ideologii strachu, przekładające się na karę i nagrodę, za posłuszeństwo względem owych elit …
Intuicje Martinusa i analizy kosmiczne
Intuicja podstawowej struktury życia, oparta na inteligencji logicznej i analitycznej, ma postać kosmologii (uniwersalizm – odniesienie do całości) lub światopoglądu, który nosi jego imię.
Martinus, jako szaman, architekt rzeczywistości, opisuje świat wieczny, w którym porządek tworzony jest przez szamanów i filozofów, którzy animują wykreowaną na bazie sztucznej historii i fetyszy władze, aby ta poprzez strach wytworzyła kasty najemne i niewolnicze, w celu budowy wizji filozofów, którzy kontrolując iluzje, mogą jej nadawać teatralny, choć dla społeczeństwa – realny obraz życia zamkniętego w jaskini platońskiej …
https://ligaswiatanews.wordpress.com/2016/05/28/nieodrobione-lekcje-slepego-tlumu/
Jeśli zastanawiacie się, kto stworzył iluzje nauki dążącej donikąd, również musicie spojrzeć na Martinusa, który twierdzi, że ziemia jest częścią ”wiecznej podstawowej struktury”, która podlega analizom kosmicznym.
Aby zaakceptować roszczenie, można tylko wierzyć i mieć pewność, że Martinus wiedział i miał obiektywnie ważną wiedzę o wszechświecie lub o prawdziwej naturze i strukturze rzeczywistości, oraz że przeanalizował i opisał oba zgodnie z fakty.
(Ta manipulacja polega na wykształceniu hierarchii na bazie kopii konceptu prabytów – ciał niebieskich, zwanych archontami :
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/19/czym-jest-rewolucja/
Ale w zasadzie, nie różni się to, od naszego związku z naukami przyrodniczymi, których hipotezy i badania prawdopodobnie nigdy nie będą sprawdzone i zweryfikowane, przez zwykłego człowieka. Ufamy i pod naciskiem w większym lub mniejszym stopniu, zgadzamy się na teorie wykreowane, przez autorytety, tworzące rzeczywistość cywilizacji .
Wygodne prawda … wszystko czego nauczono nas w szkole, jest tylko teorią, mającą na celu wytworzenie wiary w tradycje, władzy elit na plebsem … Czy wiesz, że 97% autorytetów pochodzi ze starożytnych rodów i wspiera klucz tajemnicy rodowej, który dekonstruuje rzeczywistość plebsu ?
https://iluzjawladzy.wordpress.com/2016/12/14/wielka-13/
Fascynująca was kosmologia, musi być postrzegana jako hipoteza, która jest tak samo bezsensowna, jak każda inna hipoteza naukowa.
Ale czego uczy was elita, elita mówi wam, że krytyka powinna mieć na uwadze obiektywizm i bezstronność; w przeciwnym razie będzie po prostu odbiciem mniej lub bardziej tendencyjnego podejścia i postawy.
Czyli drogie robaczki, każda bajka opowiedziana przez członka elit, musi być traktowana wedle założeń poprawności politycznej … 🙂
I nie macie możliwość podważania autorytetu masońskiego, kreującego wasz zniewolony świat.
Według Martinusa, ważność (pseudo prawda) jego kosmologii oraz jej przesłanki i wnioski, nazywane „odpowiedziami na życie”, nie mogły być zweryfikowane („udowodnione”) intelektualnie i teoretycznie.
Kosmologiczne i moralne zasady kosmologii bezinteresownej miłości bliźniego, są w najszerszym znaczeniu tego pojęcia, to znaczy dla wszystkich żywych istot, wprowadzane do codziennej teoretycznej praktyki, w której myśli i słowa nie pokrywają się z działaniami …
(Chodzi tu o wykreowany kult z miasta ur, zwany dziś kult-ur-ą cywilizacyjną.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/ )
Dlaczego, ponieważ ludziom wystarczy ciekawe kłamstwo, na bazie którego, można tworzyć własną niegodziwość, tłumaczoną przykładem działania elit, teatr zostaje teatrem, słowa – słowami, a moralność, można już zakopać …
Pytanie brzmi : czy, jesteś skłonny i zdolny do spełnienia tego warunku, wiedząc, że ryzykujesz, że kosmologia może w końcu okazać się filozoficznym bezpodstawnym bełkotem el-it, a twoje wygodnictwo i naśladownictwo, może Cię zgubić i doprowadzić znów, do karmy negatywnej i powrotu do piekła życia …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/18/czym-jest-pieklo/
Problem etyki i moralności
Drugi z wcześniej wymienionych głównych problemów metafizycznych nazywa się problemami z oceną, odnoszącymi się do kwestii wartości w świecie dualistycznego dobra i zła, do najwyższego dobra i tego, jak powinniśmy żyć, aby osiągnąć to dobro.
Krótko mówiąc, osądy etyczne i moralne, dają nam podstawę do oceny wyprodukowanego świata iluzji.
Jak widzicie, osądy etyczne i moralne, oparte są nie na tożsamości człowieka, jak równych względem siebie istot, lecz na tradycji prawnej wyłaniającej się z mocy siły. Osądy etyczne i moralne (autorytet pozycji, zawodu …) wydaje elita, chroniąca w ten niemoralny sposób (fetysz licencji) własną pozycje względem plebsu.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/08/21/moja-i-twoja-tozsamosc/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/06/27/kim-ja-jestem/
Materializm, idealizm i nauczanie fałszywej tożsamości, nazywanej tradycją
Należy przy okazji podkreślić, że podstawowe problemy filozoficzne i podstawowe pytania, nie unoszące się w powietrzu, ale spoczywają w sieci historycznej i chronologicznej, co wiąże się z określonym czasem, miejscem i ludźmi, którzy nie uczą się o swojej indywidualnej tożsamości, lecz wchłaniają opowieści na temat ludzi, którzy ich hodują, tresująca i posiadają na danym terenie w określonym czasie …
Relacja pan – niewolnik, przejawia się wszędzie i jest społecznie akceptowanym sposobem iluzorycznego życia kastowego …
Wynika to z braku wiedzy stada i jego ignorancji religijnej, państwowej i historycznej, która ni jak, ma się do logiki filozoficznej …
https://manipulanci.wordpress.com/2016/12/04/118/
Jak ma się materializm i idealizm do wolności i równości ?
Materializm, idealizm i doktryna tożsamości, łączy się z trzema wyobrażeniami o Bogu: teizmem, deizmem i panteizmem …
Duch i materia, reprezentują tę samą „substancję”, ale subiektywnie postrzegane wydają się różne od siebie, co, obiektywnie dostrzeżone, jest iluzją.
https://obserwatorprawdy.wordpress.com/2018/10/14/wolnosc-i-swoboda-wartosc-czy-masonska-ideologia/
Filozoficzny spirytyzm
Filozoficzny idealizm lub spirytyzm, jest podstawowym poglądem życia.
Jak wspomniałem, spirytualizm, charakteryzuje się poglądem, że istnienie, ma czysto duchową naturę i że tylko fizyczne jest formą ekspresji duchowej (zdobywanie doświadczenia dla duszy w wielu wymiarach). Ale także w tym kontekście spotykamy dwa podstawowe poglądy (dekonstrukcje): dualistyczny i monistyczny.
Tylko jest jedno ale, mianowicie jeśli włączymy doświadczenie życia wielowymiarowego w proces ewolucji duchowej dążącej do ascendencji, to aspekt fizyczny, jest etapem tworzenia ekspresji duchowej o czym zapomina się wam powiedzieć …
Przejdźmy dalej w iluzje, w jaką został ubrany świat …
Dualistyczny spirytualizm twierdzi, że istnieją dwa zasadniczo różne gatunki lub rodzaje rzeczywistości, dwa rodzaje „substancji”: duch i materia.
Ale duch pozostaje podstawową substancją i przykładem.
Zgodnie z nauką neo-nypytagorejską, człowiek ma dwie dusze, które walczą między sobą: ziemską duszę i boską duszę, z której ta ostatnia krok po kroku zstępuje do fizycznego świata.
W trakcie pobytu i zaangażowania – tu – zapominamy o jej pochodzeniu, ale z powodu bolesnego stanu, przebudziła się w pewnym momencie jej tęsknota i nadzieja, na lepsze życie, a ostatecznie doszło do rozpoznania własnej poniżającej sytuacji, a następnie pracy, by uwolnić się od fizycznych kajdan, aby wreszcie znów, wznieść się do niebiańskich początków.
Można powiedzieć, że Hans Christian Andersen, jako młody poeta był zafascynowany i zainspirowany neoplatońską przypowieścią o młodym orle, który wypadł z gniazda, znajdującego się na wysokim szczycie nieba.
W swym niewdzięcznym stanie, dusza, szuka daremnego trzepotu, który pomoże mu wrócić z „wygnania” w głębokiej dolinie ziemi, do prawdziwego „domu”.
Inspirowany wierszem „Oda do duszy” Johannesa Ewalda (1743-81) Andersen postrzegał sytuację młodego orła, jako obraz „upadku” nieśmiertelnej duszy z niebiańskiego stanu do „niewoli” w materii, a także tęsknoty i dążenie do powrotu do jego wzniosłego źródła. Motyw ten, wykorzystywał Andersen, kiedy m.in. napisał swoją autobiograficzną i częściowo alegoryczną opowieść „Brzydkie kaczątko” (1843).
Jak widzicie, okultyzm dualizuje ludzką dusze, ale jednocześnie odkrywa prawdę o naszym pochodzeniu przybyliśmy z ziemi, udając się do jej wnętrza, w którym słońcem, jest jądro, naszej planety ….
Neo-platońska forma dualizmu, charakteryzuje również klasyczne indyjskie systemy filozoficzne, takie jak Sankhya, która ma najstarsze pochodzenie w Jadżurwedzie, jedną z oryginalnych czterech kolekcji hymnów do bogów, formuły ofiarne i inkantacyjne formy hinduizmu.
Uważa się, że ma około 3000 lat, ale dopiero znacznie później, myśli i idee zostały usystematyzowane przez mędrca elit, filozofa Kapilę, który prawdopodobnie żył około 14 lub 16 wieku. Słowo „Sankhya”, oznacza zarówno listę oryginalnych zasad, jak i rozróżnienie między duchem a materią.
Innym zdekonstruowanym dualistyczny systemem filozoficznym, jest yoga, której pochodzenie wywodzi się z autorytatywnego systemu nauczania przedstawiciela elit – mędrca Patanjalego (słowo sutra jest sanskrytem dla autorytatywnego tekstu nauczania).
Filozoficzne korzenie Jogi, cofają się znacznie w czasie i znajdują się w Upaniszadach, których początki przypuszczalnie leżą między 800-400 pne.
Model osobowości filozoficznego dualizmu
W Kapilasowej teorii światowej struktury i rozwoju, jak opisano w szczegółowym przygotowaniu Szkoły Sankhya, istnieje absolutna różnica między jedną aktywną materią (Prakriti) a nieskończonymi, cichymi duszami (purusami).
Dusza, jest w rzeczywistości tylko widzem i nie bierze udziału w ruchu materii i zmiany. Ale w swojej ignorancji (avidya) identyfikuje duszę z materią, a tym samym staje się ofiarą złudzenia nietrwałości i śmierci.
Aby osiągnąć odkupienie i uwolnienie (moksza) z niemal nieskończonej różnorodności materialnych egzystencji lub inkarnacji duszy (karma-samsara), duch musi najpierw rozpoznać swoją faktyczną niezależność od materii.
Droga do tego odkupienia, jest szczególna, poprzez różne gałęzie jogi, dostosowane do różnych kategorii lub typów psychologicznych ludzi.
Czy ktoś wam o tym powiedział, czy poruszacie się w mroku iluzji, dążąc do bezdusznych stricte fizycznych rozważań na temat wypoczętego ciała … ?!
Należy jednak zauważyć, że chociaż filozofia Sankhya w pewnym sensie jest ateistyczna, ponieważ nie uważa, aby istnienie Boga było konieczne, ale uznaje, że ludzie wierzą w boga, a nauki jogi są teistyczne. Bóg jest postrzegany jako najwyższy duch, ale nie jako prawdziwy stwórca, lecz jako wieczny duch i materia.
Słowo „joga” jest sanskrytem dla „jarzma”, połączenia i napięcia, by osiągnąć połączenie z Absolutem, znanym jako Brahman, i poprzez odkupienie ze świata materii.
Duch, jest stroną aktywną i żywą, podczas gdy sama materia, jest „martwa” i tylko automatycznie reaguje na obecność ducha.
Dekonstrukcja, tworzy system, aby przejął on hierarchiczny model kontroli nad pokonaną duszą. System, oznaczony jest symbolem mocy – trójkątem równobocznym podzielonym na trzy części hierarchiczne : Ja (egoizm), świadomość globalna i społeczna, fizyczność zależna od materializmu – trzecia siła.
Kiedyś wartość rodziła się z : Ja ( altruizm ), świadomości tożsamej z fizycznością organizmu, przy czym pierwsze dwa elementy, są identyczne z duszą …
Vedanta
Sześć klasycznych systemów hinduskiej filozofii obejmuje także jeden z najgłębszych i najbardziej ezoterycznych systemów, jakie kiedykolwiek widział świat, z wyjątkiem kosmologii Martinusa, która, nawiasem mówiąc, ma wiele podobieństw do tego systemu, ale różni się także od niego, w kilku ważnych obszarach.
Chodzi o Vedantę, imię, które pochodzi od sanskryckiego słowa, oznaczającego koniec Ved i punkty końcowe.
System Vedanty, składa się najkrócej mówiąc z annotowanego podsumowania nauk Upaniszady.
Jego główny i najważniejszy komentator w dawnych czasach, jest prawdopodobnie największym i najsłynniejszym ze wszystkich hinduskich filozofów, mianowicie Sri Shankar Acharya, powszechnie nazywanym po prostu Shankarą.
Żył on w latach 788-820, a zatem zmarł mając tylko 32 lata. Jednak przed swą przedwczesną śmiercią, osiągnął duchową i intelektualną zdolność połączoną z osobistą życzliwością i etyczną oraz moralną dyspozycją, dzięki której stał się popularny.
( Liczba 32, oznacza w masonerii przygotowanie do poświęcenia mającego symbolikę liczby 33 )
W młodym wieku, nazywał się on sannyasinem, co prawie odpowiada wędrownemu mnichowi.
Wymyślił i zanotował ogromną liczbę poetyckich, a jednocześnie głębokich komentarzy, których celem było nadanie podstawowym naukom Upaniszady ostatecznej logicznej struktury i rozumowania.
Tak wielki mistrz dokonał dekonstrukcji starożytnej wiedzy dostosowanej do epoki hierarchicznej …
Te komentarze, są pośrednią przyczyną zarówno jego narodowej, jak i późniejszej międzynarodowej sławy, jako jednej z wielkich postaci filozofii, która również łatwo jest porównywać z np. wielkim niemieckim filozofem iluminatów Immanuelem Kantem (1724-1804).
Advaita (= niedwoista) Vedanta
Podstawowy pogląd w Vedanta jest prawie podobny do monistycznej tożsamości, dlaczego system ten, jest również określany jako Adwajta (niedwoista) Vedanta.
Doktryna ta twierdzi, że dostarcza tylko jednej podstawowej, uniwersalnej i wiecznej „substancji”, Brahmana, zdefiniowanej jako nieopisywalna, nieograniczona, ponadczasowa, niezmienna istota oraz pochodzenie i istota całej rzeczywistości.
Brahman, jest zatem sam w sobie niezamanifestowany, ale jego siła projekcyjna, zwana Mayą, wytwarza kontrastujący, względny i iluzoryczny świat, a tym samym zaciemnia jedność pozornej różnorodności.
Główną prezentacją tego Brahmana, jest dusza lub Atman, który jest zdefiniowany jako Jaźń lub Ja.
Ale w swojej ignorancji (Avidya) identyfikuje I-Ja lub samą duszę z przeciwstawnym, różnorodnym i iluzorycznym światem, a tym samym stanie się ofiarą wiary, że ten świat, znany również jako zasłona Mayi, jest obiektywną rzeczywistością.
To jest ta fałszywa opinia lub pogląd, który wedyjska doktryna uważa za swoją misję i cel, aby wyzwolić ludzkość z edukacji i poprzez nią (vidya), a częściowo poprzez samo mistyczne doświadczenie w głębokiej kontemplacji, w sanskrycie opisanym jako nirvikalpa samadhi.
Ale zarówno w filozofii Sankhya, Jogi, jak i Vedanty spotyka się znacznie bardziej szczegółową strukturę osobowości niż ogólny model osobowości, który omówimy poniżej.
To samo odnosi się do struktury osobowości buddyzmu, mimo że nauka w pewnym sensie jest czystym nihilizmem, który odmawia i zaprzecza zarówno istnieniu Boga, jak i duszy.
Nauka Buddy, jest jednak idealistycznym systemem etycznym i moralnym, który twierdzi, że świat w istocie, jest czystą iluzją, ponieważ przychodzi, aby się uwolnić, przede wszystkim porzucając wszelkie pragnienia, nawet pragnienie lub pragnienie wyzwolenia z nieustającego wirującego cyklu narodzin, śmierci i odrodzenia, zwanego także karma-samsara lub „Koło życia”.
Monistyczny model osobowości spirytystycznej
Tutaj patrzymy na to, co monistyczny spirytualizm ma do powiedzenia na temat duszy lub jednostki i jej struktury osobowości.
Jak już wspomnieliśmy, to monistyczny spirytyzm wierzy, że życie i świat, mają czysto duchową naturę, i że fizyczny zatem „tylko” jest produktem i formą ekspresji tego duchowego.
Symbolem żywej istoty lub jednostki, jest podzielony na trzy proste (stopnie) – trójkąt, wpisany w koło.
Dzięki modelowi osobowości monistycznego spirytualizmu stwierdziliśmy, że ja i świadomość, które razem reprezentują pojęcie „ducha”, są wyższym przykładem w stosunku do ciała fizycznego, które z kolei reprezentuje pojęcie „materii”.
W związku z tym cały świat fizyczny – a więc także ciało fizyczne – jest „produktem”, zjawiskiem lub „rozmiarem”, który jest wytwarzany wyłącznie przez dwa oddziałujące ze sobą górne przypadki, ja i świadomość.
Dusza i ciało fizyczne
Z doświadczenia wiemy jednak, że świat fizyczny, a także ciało fizyczne, podlegają prawu zmian i przemijania.
Jednak tutaj mamy szczególny nacisk na ciało fizyczne lub ciało, które w najlepszym przypadku, częściowo rozwija się od poczęcia i po urodzeniu kolejno dziecka, młodości, dorosłego i starszego, i że prędzej czy później umiera, czy to z powodu choroby , wypadek lub starość.
Ale postępuje według spirytyzmu, nie oznacza, że duch lub dusza cierpi ten sam los. Przeciwnie, duch lub dusza na mocy swojej tożsamości z uniwersalną, najwyższą duszą, Bogiem, jest poza czasem i przestrzenią zmienną, a więc w pewnym sensie światem przejściowym.
Innymi słowy, „substancja duszy”, że tak powiem, jest „zakotwiczona” we wielowymiarowym wszechświecie (Bóstwie) wieczności i wymiaru nieskończoności, i jako taka jest nieśmiertelna i ma wieczne istnienie.
W konsekwencji, dusza niesie całe swoje życie, nawet po fizycznej śmierci, materialne ciało przestało funkcjonować i istnieć i jeśli żyło moralnie we wszystkich wymiarach ewoluuje duchowo lub odrodzi się w wyniku karmy negatywnej.
Ale teraz jednostka znajduje się w duchowym „świecie” lub „stanie”, którego warunki są diametralnie przeciwstawne fizycznemu światu, mimo że świat duchowy, od którego się zaczyna, nie wydaje się zbytnio różnić od świata człowieka.
Jest to sytuacja, która podobnie jak dusza nie byłaby w stanie doświadczyć i zamanifestować się w świecie fizycznym, gdyby nie posiadała odpowiedniego „narzędzia”, fizycznego organizmu, tak więc dusza, nie byłaby w stanie doświadczyć i przejawiać się w świecie duchowym, chyba że wiąże się to z odpowiednim narzędziem.
W tym przypadku, ciało duchowe, które w zasadzie jest podobne do ciała fizycznego, jest wyposażone w narządy zmysłów i manifestacji, w tym w mózg i układ nerwowy.
Praktycznie wszystkie tak zwane nauki okultystyczne, z którymi mieliśmy do czynienia w związku z neopitiagoreanizmem, neoplatonizmem i hinduistycznymi naukami Sankhja, Yogą i Vedantą, znają takie „duchowe ciało”.
Niedawno, odkryto to także w spirytyzmie, teozofii i antropozofii, a zwłaszcza w parapsychologii z zakresu badań naukowych. Zaskakujące jest istnienie nie tylko jednego, ale nawet sześciu duchowych ciał w kosmologii Martinusa, do których powrócimy później.
Trzeba dodać, że w parapsychologii, istnieje również trójczęściowy model jednostki / człowieka: ciało fizyczne, ciało bioplazmatyczne, i ciało subtelne, zwane także ciałem duszy.
Nie należy zatem mylić ciała duszy z tymi drobniejszymi strukturami w postaci ciał duchowych, dlatego wolą parapsycholodzy, aby wspominali o zjawisku „ciała duchowego” pod bardziej „konkretną” nazwą ciała subtelnego lub subtelnego organizmu, głównie dlatego, że terminy te nie są słusznie utożsamiane z żadną konkretną doktryną filozoficzną lub religijną.
Subtelne ciało i „srebrny sznur”
Para psychologowie zaprzeczają, że to „podwójne ciało” powinno być wynikiem halucynacji lub doświadczeń psychopatologicznych.
Zgodnie z obserwacjami i doświadczeniami, do których do tej pory doszła parapsychologia, subtelny organizm, jest dokładną repliką ciała fizycznego – stąd określenie „podwójne ciało” – i że może ono wyjść z ciała fizycznego podczas tak zwanej „projekcji” „.
Owy organizm, pozostaje świadomy i posiada krytyczny współczynnik odbicia, chociaż w niektórych przypadkach, jest on przekazywany do „duplikatu”, dzięki subtelnej linii energii i informacji, tzw. „Srebrnemu sznurowi”, konsekwentnie kojarzonym z ciałem fizycznym, tak długo jak ono działa i żyje.
Takie „wycofanie się” z ciała fizycznego, może być przez niektórych ludzi uważane za celowe, podczas gdy u innych, dzieje się to samorzutnie i niespodziewanie. „Wycieczka”, może również wystąpić podczas snu lub jakiejś formy fizycznej świadomości i jest doświadczana, jako zasadniczo podobna do ciała fizycznego w snach. Ale w tych przypadkach, ciało subtelne zawsze angażuje ciało fizyczne poprzez „pępowinę”, zwaną „srebrnym sznurkiem”.
Wielu wiarygodnych ludzi bez skłonności do mistycyzmu z biegiem lat zdołało opowiedzieć o tym przykładzie : na łożu śmierci jasnowidz widział, jak „srebrny sznur” przebija fizyczne ciało, przez co pływające podwójne ciało zostało w końcu uwolnione.
Zgodnie z parapsychologią, ciało subtelne stanowi raczej „anatomię”, która w odniesieniu do wyglądu i narządów zmysłów ściśle odpowiada fizycznemu ciału, w rzeczywistości jest repliką tego i zgodnie z hipotezą badaczy parapsychologicznych, jest faktycznym „nosicielem” „samoświadomości, osobowości i podświadomości.
W rzeczywistości parapsychologia i jej zwolennicy mylą się, ponieważ obserwacja dotyczy alternatywnych butów, podczas świadomego snu :
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/10/swiadomy-sen/
Kabura Bioplazmy
Oprócz subtelnego ciała (ciało duszy) w parapsychologii działa również hipoteza tzw. kabury bioplazmy, która ma być postrzegana jako „kabura” o charakterze semi-materialnym, która ma wyglądać, rezonować i reagować zmysłowo za pomocą, dodatkowych zmysłów i kosmicznych wpływów. Kabura Bioplazmy, jest zwykle połączona zarówno z ciałem fizycznym, jak i ciałem subtelnym, tworząc rodzaj interaktywnej relacji między nimi. Ciało bioplazmy, opuszcza ciało fizyczne po śmierci i od tego czasu – rozpada się.
Wstępny model parapsychologiczny człowieka, nie może być natychmiast utożsamiany z klasycznym modelem ciała i duszy, ani z naszym ogólnym metafizycznym modelem osobowości z jego I. – Ja, świadomością i ciałem fizycznym. Niemniej jednak, model para-fizyczny, jest faktycznie podzielony na trzypoziomową strukturę w postaci: 1. ciała subtelnego (ciało duszy), 2. kabury bioplazmy i 3. ciała fizycznego, zwanego także ciałem bioelektrycznym . To ostatnie, jest przyczyną, dla której każda komórka, każda komórka krwi ma swój własny niewielki ładunek elektryczny, a kiedy te impulsy ustają, oznacza to śmierć fizycznego organizmu.
Teoretycznie, jest w tym szczypta prawdy, jednak pomija ona aspekt biofotonów, które są rzeczywistyą kreacją ludzkości i jej interakcji z innymi bytami w sferze bio-elektrycznej.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/03/06/tozsamosc-biofotony-i-pole-leptonowe/
Struktura najwyższej instancji:
1. I-Ja, 2. świadomość z subtelnym organizmem, oraz 3. ciało fizyczne.
Parapsychologia, działa zarówno z subtelnym ciałem lub organizmem, jak i tak zwanym kabłąkiem bioplazmy, uważanym za interaktywny interfejs, między ciałem subtelnym a ciałem fizycznym.
Postrzeganie ducha i materii, przez parapsychologię, jest hipotetycznie uważane za dwie formy tej samej podstawowej energii, o której, nie możemy powiedzieć, że jest to duchowa lub materialna natura.
W ten sposób, pośrednio, jesteśmy w kontakcie z tożsamością, poznajając podstawowy pogląd, który twierdzi, że teoretycznie różna strona duchowa i materialna, jest komplementarną stroną jednej i tej samej rzeczywistości, która sama w sobie, nie jest ani duchowa, ani materialna.
W kontekście teorii tożsamości, możemy zatem bez zastrzeżeń ponownie zastosować ogólny model struktury osobowości, co oznacza: 1. Ja, 2. świadomość z subtelnym organizmem, oraz 3. ciało fizyczne. Dzięki temu odkryciu, możemy teraz posuwać się naprzód w naszych próbach wyjaśnienia pojęcia osobowości.
Psychologiczne pojęcie osobowości
Słowo osobowość, pochodzi od łacińskiej persony, która pierwotnie oznaczała maskę, aktora lub tancerza, gdy grał on swoją rolę, tak jak na przykład w starożytnym greckim dramacie i włoskiej commedia dell’arte, jak również w pantomimach w Azji Wschodniej. We współczesnej psychologii „maska” definiowana jest, jako pojęcie osobowości podobne do tego: w uproszczeniu, jako mniej lub bardziej na stałe zorganizowana całość charakterystycznych sposobów, za pomocą których – jednostka myśli, czuje, reaguje i mówi.
Pojęcie jednostki, pochodzi również z łaciny, a mianowicie od słowa płci – Indiwiduum, które oznacza niepodzielną całość, w przeciwieństwie do dzielenia = podziału na mniejsze jednostki. W szerszym znaczeniu, pojęcie „jednostka” oznacza także pojedynczą istotę, niezależny organizm, człowieka lub osobę. Pojęcie jednostki, jest zatem identyczne z pojęciem osobowości, rozumianej jako wyjątkowość każdej osoby.
W szczególnym znaczeniu, odnosi się to do pojęcia jednostki i osobowości również w sferze „ukrytej” struktury wewnętrznej i zewnętrznej, jest to szczególny sposób, w jaki tworzy się i organizuje indywidualność i osobowość. Należy zauważyć, że istnieją różne psychologiczne i filozoficzne opisy tej kwestii.
Ale ogólnie rzecz biorąc, osobowość można opisać za pomocą trójstopniowej struktury: 1. ja, jaźń lub podmiot, 2. świadomość i samoświadomość, i 3. ciało lub organizm .
Trójkąt równoboczny, jest adekwatnym symbolem trójdzielnego bytu i natury jednostki. Ja bez świadomości i świadomość bez ja i świadomości nie ma organizmu i na odwrót. W praktyce, ciało na jakiś czas, może być utrzymywane bez świadomości, a ja, albo z powodu wegetatywnego systemu nerwowego i / lub za pomocą urządzeń technicznych, takich jak – respirator.
Osoba, charakteryzuje się tym, że poprzez spostrzeganie ma aktywną relację z otoczeniem oraz posiada indywidualną historię, dzięki której – osoba rozwinęła lub rozwija odrębną osobowość z pewnymi talentami i zdolnościami, cechami, postawami i przekonaniami o sobie i świecie.
Dekonstrukcja, zmienia to w edukacje lustrzaną, dzięki której zanikają cechy duchowe i powstaje organizm grupowy mający takie same marzenia, myśli i pragnienia skupione na ideologii monopoli cywilizacyjnych.
Naukowy koncept człowieka, uważa że duch, dusza oraz świadomość … są produktami ubocznymi – epifenomenami, czyli zjawiskami towarzyszącymi bezznaczenia. Ten pogląd, jest zbieżny z monistycznym materializmem filozoficznym, co pasuje do materialistycznego życia i światopoglądu.
W tej dekonstrukcji skasowano ja – I, świadomość i duszę, postrzegając organizm fizyczny, jako cel życia.
I tu przechodzimy, do głębszej dekonstrukcji opartej na …
Freudowski model osobowości
Materialistyczny monizm, połączył się z ideologią pana i niewolnika ( Hegel) oraz z masońską ideologią człowieka, jako konstrukcji fizycznej (siła i prawa fizyczne), która trzeba obrobić i zastosować, jako formę kapitału ludzkiego.
I tutaj, do działania przystąpili nowi mistycy : lekarze, psychiatrzy, naukowcy i psychologowie, tacy jak Zygmunt Freud.
Teoria osobowości Freuda, opiera się na trzech filozoficznych założeniach:
1. że wszystko podlega prawu przyczynowości, także gaf i marzeń, 2. że ludzkie działania są tworzone przez świadome i nieświadome procesy, i że ludzkie zachowanie zależy głównie od nieracjonalnych mocy psychicznych lub popędów.
Freudowska teoria osobowości obejmuje również trzy części struktury osobowości: 1. Id (it it), 2. ego (self) i 3. superego (overself). Pojęcie „Id” reprezentuje instynkty, wrodzone impulsy, głównie dla wrodzonego, podstawowego instynktu libido (popęd płciowy) i agresji = rozwijanie działań destrukcyjnych i wrogich impulsów).
Spontaniczność w człowieku, ma swoje podstawy w procesach fizjologicznych i według Freuda, są one zdominowane przez zasadę przyjemności. Id, czyli instynkty, jest również obecny Freuda, jest obecny od urodzenia.
Ta wersja trójstronnej struktury osobowości powinna być postrzegana jako psychofizyczny model ludzkiej psychiki, można to powiedzieć o „pochodnej” ciała fizycznego i jego procesów fizjologicznych. Symbol ten należy postrzegać jako jeden z dwóch modeli osobowości Freuda. Super-ego lub super-ja, jest indywidualną restrykcyjną lub orientacyjną instancją, która reguluje życie myśli i działania. Ego jest świadomym, racjonalnym ja jednostki, podczas gdy Id jest instynktem i wrodzonymi impulsami, a Libido jest napędem seksualnym i agresywnymi tendencjami. Represje są mentalnym mechanizmem obronnym, który ludzie nieświadomie wykorzystują do uciskania impulsów popędowych, wewnętrznych konfliktów psychicznych i ich niepokoju.
Ego, jest świadomą, racjonalną jaźnią jednostki, która równoważy impulsy pochodzące z prymitywnych sił Id lub z funkcji osądu i karania super-ego. Ego nie ma przy urodzeniu, ale rozwijało się stopniowo z niestrukturalnej osobowości dziecka, tak że zasada przyjemności, stopniowo zastępowana jest zasadą rzeczywistości.
Pojęcie super-ego i super-ja, jest hamującą lub prowadzącą instancją, która reguluje życie myśli i działania, które ogranicza zdolność odczuwania winy i wstydu. Pojęcie super-ego, jest często używane, jako synonim sumienia i ideału-ja. Sumienie, jest częścią superego, które staje się skuteczne, kiedy człowiek porzuca swój system wartości i nie robi tego, co ideał-ego dyktuje, że dana osoba powinna robić.
Dekonstrukcja dziecka
Super-ego, zostało opracowane specjalnie dla dzieci w wieku 5-6 lat, gdy dziecko uczy się norm, wartości i wiedzy o otoczeniu. Super-ego, stanowi regulacyjną społeczno-etyczną instancję. Dziecko – a także dorosły – ze zbyt silnym super-ego, reaguje nerwowo i niespokojnie, co może prowadzić do trwałego stanu neurotycznego, podczas gdy słabe ego zarówno dziecka, jak i dorosłego powoduje minimalne poczucie winy. W dobrze przystosowanym człowieku istnieje równowaga między napędami, ja i super-ja.
Termin „represja” oznacza mentalny mechanizm obronny, który ludzie mogą wykorzystać do działania impulsów, nie lubi, lub z nieprzyjemnego wewnętrznego konfliktu psychicznego i lęku spowodowanego wpływami wewnętrznymi lub zewnętrznymi. Represja do podświadomości lub nieświadomości przechodzi nieświadomie do jednostki. Freud uważał, że zaburzenia psychiczne i nerwice często mogą być powiązane z zaburzeniami seksualnymi i frustracjami z doświadczeń wczesnego dzieciństwa. Seksualność odgrywa ogólną i główną rolę w modelu osobowości Freuda, a także był świadomy faktu, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni mają w sobie cechy przeciwnej płci, i że te cechy w niektórych przypadkach mogą zająć mniej lub więcej inne rzeczy powodują zakłócenia w orientacji seksualnej.
Freud dzieli również rozwój osobowości człowieka na kilka etapów: fazę ustną, fazę analną, fazę falliczną kompleksu Edypa (tj. Miłość chłopca do matki i miłość dziewczyny do jej ojca), scenę menopauzalną i wreszcie rdzenną osobowość – przełom, gdzie to drugie oznacza etap, w którym główne cechy osobowości i jej cechy, są szeroko zdefiniowane, co zwykle ma miejsce pod koniec okresu dojrzewania.
Oprócz jego udokumentowanej dużej wartości edukacyjnej i terapeutycznej, psychoanaliza oparta na fizjologii Freuda ma również wpływ na zrozumienie lub postrzeganie podmiotu, który rzuca wyzwanie i problematyzuje filozofię, która przyjmuje świadomość jako podstawę lub podstawę. W tym kontekście ponownie pojawia się filozoficzny problem spirytystycznego przeciw-materialistycznego życia i światopoglądu.
https://ligaswiata.tumblr.com/post/136129757307/okultyzm-zygmunta-freuda-kariera-sigmunda/
Działania Freuda, to zamówione i wprowadzone w życie reguły dekonstrukcyjne zamieniające organizm duchowy w trójwymiarowy produkt, który po wczesnej obróbce dekonstrukcyjnej, wpada w łapy strachu, poczucia winy, amoku, iluzji monopoli, edukacji lustrzanej i poprawności politycznej.
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2016/05/28/nowy-porzadek-swiata-cywilizacja-strachu/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/09/06/czlowiek-czescia-molocha-monopolu/
Model zdekonstruowanej osobowości Junga
Szwajcarski mason, psychoanalityk Carl Gustav Jung (1875-1961), który był uczniem i bliskim przyjacielem Freuda, miał za zadanie rozbudować ideologie panseksuslizmu, prowadzącej do rozmnożenia postaw dekonstrukcyjnych, niszczących naczelne wartości, tożsame z gatunkiem człowieczym.
W tym celu, ofiary dekady Freuda zarażone nerwicami i zaburzeniami psychicznymi, zaczęły edukować nowe pokolenie na feministki, homo, bi, transseksualistów … uszkadzając ich system obronny, moralny, duchowy i nerwowy.
Wprowadzając ideologie tolerancji w stosunku do zachowań patologicznych, zepchnięto idee równowagi seksualnej w niebyt, ponieważ równowaga mogła doprowadzić do nagłego przebudzenia duchowego całego stada.
Zaburzenia seksualne i frustracje, zostały doprowadzone do granic wytrzymałości, przez promocje medialną i rozwój nowych form dekonstrukcji, przez rozrywkę i status ikony, gwiazdy … zabarwiającej tożsamość, osobowość, duchowość ofiary na koloryt zewnętrznej ideologii …
Freud i Jung byli nie tylko masonami ale także agentami pracującymi dla Instytutu Tavistock :
https://manipulanci.wordpress.com/2016/03/14/historia-manipulacji/
Jung, został dostosowany do nowej wizji przyszłości, poprzez znajomość nowych form dekonstrukcji do których należało dostosować podejście naukowe.
Nowy konsumpcyjny, koncept osobowości
Koncepcja libido według Junga, rozciągnęła się na całą energię psychiczną. Jung nie wierzył, że zachowanie jednostki, może być określone tylko w odniesieniu do osobistej nieświadomości, ale jest również determinowane przez zbiorową nieświadomość. Nieświadomość jest zatem zarówno osobista, indywidualna, jak i czymś, co łączy wszystkich ludzi niezależnie od czasu i miejsca.
Chodzi tu o wprowadzoną w latach 1940-1960, koncepcje społecznego amoku za pomocą techniki : programowanie osobowe, profilowanie mózgu, szok przyszłości, sztuczne kryzysy, sztuczne wstrząsy, continuum wstrząsów, cud Beatlesów, nowej kult-ur-y …
Więcej przeczytacie o tym tutaj :
https://manipulanci.wordpress.com/2016/03/14/historia-manipulacji/
Jung, również przedstawił teorię lub model ludzkiej struktury osobowości, która jest również podzielona na trzy główne komponenty: 1. Jaźń, 2. Samozachowanie jako Persona (ego) i 3. Osobista i zbiorowa psychika.
Dorabianie kluczy
Zgodnie z teorią osobowości Junga, to Jaźń, kolektywny nieuświadomiony klucz, podstawowy typ porządku, organizacji i jedności, oprócz zbierania innych podstawowych typów, organizuje także całą osobowość.
Ego wyraża emocje, myśli i wspomnienia świadomości, podczas gdy osobista nieświadomość ratuje represjonowanych i ignorowanych. Zbiorowa nieświadomość zawiera uniwersalne, np. w formie wspólnej sumy doświadczeń, możliwości osiągania wyników, obrazowania, a więc odziedziczonych typów podstawowych, tak zwane archetypy jako „wzory” od niepamiętnych czasów, poprzez ciągłe powtarzanie, przekazywane są pojedynczemu człowiekowi jako rodzaj transakcji.
Widzimy tutaj wykorzystanie konceptu kapitału ludzkiego opartego na edukacji lustrzanej. Człowiek, jako kapitał, jest traktowany jako stoki (narodowe, poglądowe …) wspierające tezy lub antytezy, którymi można dokonywać transakcji, ponieważ dana grupa, jest zależna od wpływającej na nią ideologie, która pcha jednostki do danego typu wyborów.
Zbiorowa dekonstrukcja podświadomości zawiera wiele takich archetypów, jak narodziny, śmierć, Bóg, Diabeł, oprócz Jaźni, która jak wspomniano, jest psychiczną całością, umiejscowioną w centrum, a także persona, anima, animus, shadow – ta ostatnia jest określeniem, które obejmuje zwierzęcą i samolubną stronę ludzkiej natury, a jako rzutowana w zewnętrznym świecie, pojawia się jako „Diabeł” lub „Zło”.
Brak powiązania wmontowanego ego ze złem, ma ominąć drogę, prowadzącą do dekonstrukcji ludzkiej tożsamości.
Zgodnie z psychologią analityczną Junga celem ludzkim jest osiągnięcie rozwoju i całości, poprzez realizację jaźni, centrum całkowitej psychiki, która obejmuje zarówno świadomość, jak i nieświadomość. Według Junga występujące problemy ze zdrowiem psychicznym, gdy istnieje nierównowaga pomiędzy animą i animus, osobowością i zbiorową nieświadomością oraz między ludzką introspekcją (introwertami) a wychodzącymi (ekstrawertycznymi) stronami.
Jest to bardzo rozbudowana forma dekonstrukcji, opierająca się na zniszczeniu pojęcia : wielowymiarowego zdobywania doświadczeń oraz na odciągnięcia uwagi od świadomego snu, który zastosowany w nieodpowiedniej formie, doprowadza do chorób psychicznych …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/28/schizofrenia-a-glos-wewnetrzny/
Koncepcje anima i animus odgrywają ważną rolę w modelu osobowości Junga, ponieważ reprezentuje ona archetype animę, jako kobiecą stronę męskiej psychiki i archetypu animus jako męską stronę kobiecej psychiki.
Twierdzi ona, że każda istota ludzka ma właściwości wynikające z drugiej i przeciwnej płci, nie tylko biologicznie, ponieważ obie płcie wydzielają hormony zarówno męskie, jak i żeńskie, ale także psychologicznie, jeśli chodzi o emocje i postawy.
Według Junga, męska psyche rozwinęła swoją animę poprzez spotkania z kobietami przez wiele pokoleń, tak jak kobieca psychika rozwinęła swoją animus przez spotkanie z mężczyznami. Przez wiele pokoleń kontaktu i relacji, każda ze płci nieświadomie i nabyła cechy płci przeciwnej, w mniejszym lub większym stopniu.
Jest to typowy przykład edukacji lustrzanej, która za pomocą ideologii panseksualnej prowadzi do genderyzmu i zachwiań psychicznych, wykorzystywanych przez władze do swoich celów, w tym, w celu podziału.
Jung, pokazuje związek między płciami, które są zależne biologicznie i psychicznie od przyciągania i odpychania. Mężczyzna jest zwykle pociągany w kierunku kobiety, tym bardziej, że ona jest pewna, że odzwierciedla jego wewnętrzną animę i odpowiednio kobieta jest przyciągana do mężczyzny, tym bardziej, że jest on pewny, że odzwierciedla jej wewnętrzną animus. Mimo to, według Junga, anima ma prawie automatyczne współczucie dla wszystkiego, co próżne, bezradne, nieokreślone i bez celu w kobiecie, podczas gdy animus ma z góry przyjęte współczucie dla odważnych, krzepkich, zdecydowanych, energicznych i opiekuńczych ludzi.
Ta „identyfikacja” z cechami płci przeciwnej, może również mieć pewne niepożądane skutki lub konsekwencje, szczególnie w postaci tak zwanych „dziewczęcych chłopców” i „sissies”. Dziewczyna lub kobieta może – mniej lub bardziej świadomie, ale w zasadzie nieświadome – podkreślić swoje animus do tego stopnia, że staje się ona bardziej męska niż kobieca w swoich uczuciach, myślach, postawach i czynach, a chłopiec lub mężczyzna może – mniej lub bardziej świadomy ale zasadniczo nieświadomie – podkreślać jego anima tak bardzo, że jest bardziej kobiecy niż męski w swoich uczuciach, myślach, postawach i działaniach.
Oprócz skutków społecznych, które mogą wystąpić w przeszłości, może to w niektórych przypadkach prowadzić nawet do seksualnych wykolejeń w postaci zabarwienie lesbijek i homoseksualistów, transwestytów i transseksualistów, a w określonych przypadkach prowadzi do podjęcia decyzji o terapii hormonalnej lub zabiegu chirurgicznym, inwersji płci, która według doświadczenia nie we wszystkich przypadkach jest szczęśliwa.
Jak widać, dekonstrukcja jest tak skonstruowana, że prowadzi wprost do celu, jakim jest wykolejenie za pomocą panseksuslizmu, w tym genderyzmu …
Osobowość, jako całość
Jung wspomniał o psyche lub osobowości, jako całości. Życie powinno ewoluować w kierunku coraz większej spójności i harmonii. Energia, która pozwala funkcjonować osobowości nazwana jest energią psychiczną. Libido w dekonstrukcji opiera się na tej formie energii.
Dla Junga libido nie ogranicza się tylko do energii seksualnej, ale rozszerzyło się na różne potrzeby, takie jak głód, pragnienie itp
Na poziomie świadomości, libido funkcjonuje jako aspiracja, pragnienie i wola. Rozbieżna koncepcja libido, stanowi także jedną z najważniejszych różnic między teoriami osobowości Freuda i Junga.
W słowach Junga, mówi się o tym, że energia mentalna pochodzi nie tylko z procesów fizjologicznych, jak to ma miejsce w teorii Freuda : w psychologii analitycznej stanowi oba psychikę względnie samowystarczalnego, zamkniętego systemu, energia psychiczna wywodzi się przede wszystkim z doświadczenia, danej osoby. W pewnym sensie, w ten sam sposób, w jaki pokarm zostaje wchłonięty przez ciało fizyczne i przekształcony w energię biologiczną, w taki sam sposób psyche „gromadzi” i „przechowuje” doświadczenia, przekształcając je w energię mentalną.
Chociaż niemożliwe jest posiadanie naukowego dowodu na niezależność energii fizycznej i mentalnej i ich równej wartości (równoważności), to istnieje pewna forma wzajemnej wymiany, między dwoma systemami, w których energia psychiczna, jest przekształcana w energię fizyczną i energia fizyczna w energię mentalną. Przykładem jest fakt, że leki wywołujące efekt chemiczny w ciele przynoszą także efekt psychologiczny. Faktem jest również, że na system fizjologiczny wpływa na myśli i uczucia, które stanowią podstawę medycyny psychosomatycznej, utkwione w tzw : lekach psychoaktywnych.
W związku z powyższym można zauważyć, że koncepcja osobowości Junga, w przeciwieństwie do teorii Freuda, nie odzwierciedla zdecydowanie materialistycznego, podstawowego poglądu. Jung zerwał ze swoim nauczycielem i wcześniejszym postrzeganiem ściśle określonego schematu umysłu, przez zewnętrzny świat. Pokazał jednak, że czynniki takie jak ewolucja i dziedziczenie, czyli zbiorowa podświadomość, są równie ważne dla umysłu, jak ma to miejsce w przypadku ciała.
Ten opis, podany przez teorię osobowości Junga, jest daleki od zupełnej lub adekwatnej teorii osobowości.
Model osobowości Junga, jest kopią kosmologii Martinusa, ponieważ istnieje więcej niż kilka podstawowych podobieństw między tymi dwiema koncepcjami struktury osobowości.
Kosmologiczny model osobowości
Zacznijmy od wstępnego odkrycia, że istnieje pewna korelacja między poglądem kosmologicznym Martinusa na świat i postrzeganiem życia i świata, przez monistyczną tożsamość nauczającą.
Na przykład Martinus, zasadniczo zgadza się z tożsamością nauk, że dusza i ciało, są dwiema formami tej samej podstawowej energii ogólnej. Ta ogólna energia, ma swoje źródło w tym, co nauki tożsamości nazywają „substancją”, pierwszą i bezprzyczynową przyczyną, która sama w sobie, składa się na samo istnienie.
Substancja, jest jedyną rzeczą istniejącą, a wszystko, co postrzega się jako rzeczywistość, jest po prostu właściwością substancji lub przejawami, w których się objawia.
Ponieważ substancja, jest jedyną rzeczą, która naprawdę istnieje, a zatem nie może być nic ograniczającego, musi być zatem nieskończona w kategoriach absolutnych, co oznacza, że jest wieczna, podczas gdy ma nieskończoność różnych właściwości i atrybutów.
Substancja – czas – Bóg personalny
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/02/logika-dualizmu-a-istota-boga-personalnego/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/26/dowod-na-istnienie-boga-personalnego/
Jako nieskończona, wieczna istota o nieskończonej liczbie atrybutów, doktryna tożsamości nazywa substancję „Bogiem”.
Dekonstrukcja Boga personalnego
Godne uwagi jest, że jest to Bóg, który jest osobisty, personaly, a dekonstrukcja zaczęła od przekształcenia go w istotę, która leży u podstaw wszystkiego, a która obejmuje i zamyka wszystko w niej. Bóg jest substancją lub stworzeniem, przez które wszyscy „żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”. Bóg nie jest oddzielny ani odmienny od natury, ale Bóg i natura są jednym.
Zgodnie z nauczaniem tożsamości, Bóg objawia się nam w dwóch pozornie różnych formach: umysł i materia lub myśl i rozszerzenie. Ale ducha i materii, nie można wytłumaczyć duchem ani materią.
Jeden z wielkich filozofów nauczania monistycznej tożsamości Baruch Spinoza (1632-1677) oświadczył:
” Dopóki rzeczy uważane są za zjawiska duchowe, musimy wyjaśnić kolejność natury lub przyczynowości wyłącznie przez atrybut ducha. I tak długo, jak będziemy uważali je za zjawiska materialne, cały porządek natury tłumaczy się tylko atrybutem rozszerzenia „.
Uważa się, że to stwierdzenie jest definicją ducha i materii, co nadaje im wzajemnie uzupełniający charakter. Dlatego nie dziwne jest, że rzecznik filozofii komplementarnej numer jeden, profesor Niels Bohr (1885-1962), pośrednio potwierdza Spinozę, ponieważ po prostu podkreśla, że podstawowe użycie języka na całym świecie i zasadniczy język psychologiczny wzajemnie się wykluczają. Innymi słowy oznacza to, że im więcej mówimy o świecie jako takim, tym bardziej wykluczamy aparat psychologiczny, dzięki któremu postrzegamy to samo środowisko. I odwrotnie, im więcej mówimy o aparacie psychologicznym jako takim, tym bardziej wyklucza się koncepcję świata zewnętrznego.
Duch i materia w kosmologii Martinusa
W kosmologii Martinusa, pojęcia umysłu i materii, są także wyrazem dwóch uzupełniających się manifestacji jednej i tej samej rzeczywistości, ponieważ są one jednocześnie przejawami tego samego i tego, co niezamanifestowane „substancją”, jako bóstwo, w zasadzie zdefiniowane, zgodnie z koncepcją Boga monistycznego nauczania tożsamości.
Jednak żywa istota, zwana także żywą jednostką, jest istotą lub indywidualnością, jako istota, która faktycznie służy jako organ zmysłowy i narzędzie manifestacji Boga, zasadniczo zbudowane tak jak jego stwórca, Bóg, który należy rozumieć jako „ja” jednostki : „w całości i całkowicie składa się z Bożego” ja „, podczas gdy świadomość indywidualna w tym samym czasie, stanowi jedynie niewielką część świadomości Boga, tak jak jej psychofizyczny organizm, również stanowi jedynie niewielką część Boskiego organizmu psychofizycznego. Innymi słowy, oznacza to, że Bóg stanowi całą Ja, a Ja, jest całą świadomością świadomości wszystkich organizmów.
Jak widzicie, już sam Martinus, zdekonstruował Boga personalnego wpychając go, do świadomości powszechnej, zmuszając do rozwoju dekonstrukcji społecznej podporządkowanej idei kastowej i hierarchicznej, która wykorzystuje ideologie owego szamana.
Według Martinusa, również osobliwość świadomości Boga, jest skonstruowana w nadświadomości i podświadomości, z których pierwsza stanowi wysoko-psychiczne pole siłowe, które charakteryzuje się serią tak zwanej wszechświatowej lub kosmicznej kreacji zasady, które leżą u podstaw całego stworzenia Boga (manifestacja) i doświadczenia życiowego (postrzeganie), podczas gdy drugie, podświadomość jest organizmem mentalnym w postaci sześciu systemów lub organów organów umysłu. W praktyce, sześć systemów narządów Boskiej podświadomości, w rzeczywistości, sześć wielkich kosmicznych królestw lub stref życiowych istot żywych, które, jak wspomniano, służą również jako narządy czuciowe Boga i narzędzia manifestacji.
Jest to dekonstrukcja sześciu wymiarów tworzących pierwotny pierwszy but i główne byty pradawne – zwane ciałami niebieskimi, do których upodabnia się ziemska elita.
https://dydymuscytaty.wordpress.com/2017/03/24/na-poczatku-bylo-szesc/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/26/dowod-na-istnienie-boga-personalnego/
Ta wzajemna interakcja między Bogiem a żywą istotą – czyli wszystkimi żywymi istotami bez wyjątku, znanymi i nieznanymi – jest przede wszystkim z powodu jednej podstawowej energii ogólnej. Ogólna energia z kolei, jest zbudowana jako w sumie 7 uniwersalnych (kosmicznych) podstawowych energii, które w swojej wzajemnej współpracy i przeciwdziałaniu są odpowiedzialne za generowanie i funkcjonowanie całego wszechświata, jak również fizycznego jako duchowego wszechświata.
Jak widać Martinus, wspomina o siedmiu prabytach, na sile których zbudowana 7 głównych religii …
Siedem podstawowych energii, jest zawsze niezmiennych i nierozerwalnie związanych ze zjawiskiem żywych stworzeń, zwanych także żywymi jednostkami, pod którymi znajdują się jednostki w wielkim uniwersalnym boskim i całym organizmie.
Podstawowe energie, są w istocie identyczne z żywymi istotami, jednostkami życia, pełnymi psycho-fizycznych czynności. Można to zasadniczo podzielić na dwa główne typy aktywności: 1. aktywność wewnętrzną jednostki (percepcja lub doświadczenie i 2. indywidualna aktywność zewnętrzna (manifestacja lub działanie).
Energia, zdolności twórcze i wyrażenia życia
Naukowo mówiąc, pojęcie „energii” wyraża się w zdolności do wykonywanej pracy. Ta zdolność, jest nie tylko związana z żywymi organizmami, ale także z materią nieorganiczną. Energia w ramach kosmologii Martinusa nie ma niezależnego istnienia, ale bez wyjątku jest zawsze związana z żywymi istotami, a pojęcie energii, definiuje się tutaj jako zdolność do wykonywania dzieła.
Zdolność twórcza – określana również, jako skuteczność – jest w kosmologii Martinusa zawsze niezmiennie związana z żywą istotą, zwaną także żywą istotą lub jednostką. Całkowita ilość energii Wszechświata jest kwantyzowana w postaci (nieskończonego) zbioru żywych istot lub jednostek. Masa energetyczna i jej wynik w postaci uzupełniającego się fizycznego i duchowego wszechświata, Martinus nazywa : manifestacją życia i kluczowych wyrazów życia. Tak więc w komplementarnym przeciwieństwie do naukowej definicji masy energii, która jest jedynie wyrazem fizycznych i chemicznych reakcji elektrycznych samej materii i samej masy energii, reakcje, które są mierzalne i ważone, a przede wszystkim mogą być określone tylko w odpowiedziach na pomiar, wagę i prędkość.
Jednakże termin „manifestacja życia” odnosi się do czegoś, co przejawia się lub ujawnia, a pojęcie „jedności życia”, odnosi się do życia, który potrzebuje i jest w stanie wyrazić siebie, to znaczy manifestować się lub wyrażać samego siebie, stoją w obliczu, współ-lub przeciwnika z jego „otoczeniem”, tj. innymi żywymi istotami i ich przejawami lub wyrażeniami.
Jedność życia, która jest w stanie wyrazić siebie lub ujawnić się, a także reagować na wrażenia z jego „otoczenia”, fizycznego i mentalnego, musi koniecznie posiadać pewien stopień świadomości, która może zarówno wykrywać, jak i rejestrować wrażenia i częściowo reagować świadomie – lub w niektórych przypadkach nieświadomie i automatycznie – na te wrażenia.
Żywa istota: zasada trójjedności
Życie zdecydowanie ma tylko jedno znaczenie, a mianowicie, że musi ono być przeżywane i doświadczane. Bezpośrednią konsekwencją, głównym celem wysiłków i działań żywej istoty, jest właśnie problem ustanowienia i utrzymania doświadczenia życiowego.
Jednak w kosmologii Martinusa najważniejsze jest to, że kryterium tego, co w ogóle należy rozumieć przez pojęcie „żywej istoty”, jest to, że jest to w sensie kosmicznym, coś, co może czegoś doświadczyć.
Jednocześnie podkreślił, że żywa istota, jest czymś więcej niż jej organizmem fizycznym, to w rzeczywistości „tylko” reprezentuje współbieżną część tego samego stworzenia. Całkowitą kosmiczną istota – żywej istoty – jest wieczna i niezniszczalna – podstawowa struktura składa się z trzech głównych zasad, które są ze sobą nierozerwalnie związane, a zatem zbiorowo scharakteryzowane jako zasada trójjedności.
Trzy główne zasady są reprezentowane przez następujące potrójne czynniki lub przypadki: 1. Ja / stwórca / doświadczyciel, 2. świadomość / zdolność twórcza / zdolność do doświadczania, i 3. organizm / to się tworzy / doświadcza.
Należy zauważyć, że pojęcie świadomości w tym kontekście, obejmuje zarówno tak zwaną nadświadomość, jak i tak zwaną niedostateczność, ta ostatnia jest rozumiana jako świadomość „pod” nadświadomością i która jest najbliższą w powszechnym żargonie nazywa się słowem „świadomość”.
Psychologiczna koncepcja „podświadomości” lub „nieświadomości”, jest w kosmologii Martinusa identyczna tylko z „nieświadomością”, tj. Tym, co jest „poza” polem dziennej świadomości. Kosmologiczny termin „podświadomość” dzieli się również na dwie główne kategorie: świadomość dnia i nocna świadomość. Pojęcie „dziennej świadomości” zdefiniowane jest w kosmologii jako główny warunek życia, zaś „nocna świadomość”, jest ogólnie definiowana, jako drugi stan życia tego samego stworzenia.
Martinus, zdekonstruował świadomy sen, dzięki podziałowi dnia i nocy :
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/10/swiadomy-sen/
W swej tożsamości jako wiecznej, niestworzonej, a więc niezniszczalnej zasadzie trójjedności, żywa istota jest obdarzona całkowitą osobistą nieśmiertelnością, której nie mógłby znieść. Tak więc dzięki swej kosmicznej strukturze wieczności żywa istota, jest w stanie przetrwać swoje fizyczne ciało „martwe, oraz ustanowić i utrzymać swoje osobiste istnienie i doświadczenie życiowe, głównie w czysto duchowej lub umysłowej formie życia, a następnie również odnowione życie fizyczne w postaci powtarzających się reinkarnacji tu na Ziemi.
Jest to dekonstrukcja karmy i ewolucji duchowej za pomocą brutalnej religijnej wiary, zagnieżdżonej w pierwotnych warstwach religijnych, niszczących tożsamość duchową człowieka.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/11/05/magia-psychologiczna-i-edukacja-lustrzana/
Trójkąt równoboczny, jest szczególnie adekwatnym symbolem trójdzielnego bytu i natury jednostki, mianowicie z trzech przyczyn: 1. I-Ja, 2. i 3. odpowiedniej świadomości i organizmu, w zasadzie na zawsze nierozerwalnie zintegrowanej ze sobą. Górne trójkątne pole jest postrzegane jako symbol I – Ja, środkowe pole jako symbol nadświadomości, a niższe pole jako symbol podświadomości, tj. Świadomość pod nadmierną świadomością. Podświadomość, jest również identyczna z duchowym organizmem, że fizyczne ciało, jest rodzajem „rozszerzenia”.
Nieśmiertelność duszy
Martinusa, przytoczył cztery główne tematy religijne, kwestię istnienia duszy jako nieśmiertelnej i wiecznej istoty. Ponieważ właśnie ten temat ma kluczowe znaczenie zarówno dla Martinusa, jak i Hansa Christiana Andersena.
Przyjrzymy się bliżej, niektórym głównym argumentom i analitycznemu uzasadnieniu założenia duszy – lub bardziej poprawnie – żywej istoty, czyli naszą własną – nieśmiertelnością.
W przypadku Martinusa, nie jest to założenie oparte wyłącznie na analizie teoretycznej i logicznej refleksji, ale przede wszystkim na intuicyjnym doświadczeniu i wglądzie w rzeczywistość życia.
Intuicja, jako rozważane wrażenia sensoryczne i zdolność, jest tym specyficznym czynnikiem poznawczym według Martinusa, a filozofia intuicji, otwiera również dostęp do absolutnego, a zatem ostatecznego zrozumienia rzeczywistej kosmicznej rzeczywistości.
Nie można oczywiście wykluczyć, że nagle pojawił się zwykły człowiek i stwierdzi, że zrozumiał całą prawdę o życiu i świecie. Problem polega jednak na tym, że tylko stosunkowo niewielu ludzi, posiada tak rozwiniętą i dojrzałą zdolność intuicji, która jest wymagana do zgłębienia prawdy życia i bytowania.
Zgodnie z biblijnym twierdzeniem, że człowiek został stworzony na obraz Boży i wygląda jak „on”, który nazywa siebie „Ani hu”, „jestem” … musimy przez logikę stwierdzić, że istnienie Boga personalnego, jest pewne w stu procentach i dowodzi tego odrębna tożsamość duszy odrębna od doświadczeń innych ludzi. Bóg – pierwotna siła tworząca wszechświat, tworzy kreacje duchowe, ewoluujące przez kreacje wielowymiarowe kreacje fizyczne w stronę bytu ascedentnego, który z tworu, staje się twórcą, swego własnego wszechświata.
Logika
Struktura, która rozpoczęła swój byt, jest konsekwencją istnienia innej struktury, istota wieczności polega na ewolucji duchowej, w której fizyczność odgrywa role doświadczenia innego stanu skupienia, co pomaga istnieć i tworzyć kolejną strukturę bytu duchowego.
Cząstka mnie zawsze istniała, nigdy nie ustanie i zawsze będzie istnieć.
Teoretycznie kryje się za tym stosunkowo prosty argument logiczny, mianowicie myśląc, że coś, co się nie zaczęło, może nie mieć końca.
Ponadto, można by argumentować, że coś, co nie zaczęło się, ani nie może istnieć, dlaczego pojęcie końca lub końca jest nieistotne. Ale teraz sytuacja jest dokładnie taka, że wieczna natura żywej istoty, zgodnie z intuicją, jest faktycznie czymś, co istnieje.
Inny prosty argument teoretyczny mówi, że coś, co istnieje, nie może nigdzie powstać, a zatem „coś” nie zmienia się w nic, ani nie osiąga absolutnego celu. Ostatecznie należy zatem przyjąć istnienie pierwszej przyczyny, która sama w sobie jest bezpodstawna – a zatem istnieje od zawsze, na zawsze!
Powinieneś także mieć świadomość, że pojęcie wieczności lub wieczność, zawiera zarówno wymiar czasowy, jak i aspekt niezwiązany z czasem, a przyczyna bez przyczyny, jest zdecydowanie częścią drugiego aspektu prezentacji składającego się z wymiaru czasowego.
Przyczyna bez przyczyny, która w swojej najgłębszej analizie, jest podobna do bezimiennego, a jednocześnie nieskończonego, ponieważ przestrzenny sens materialny nie wykazuje żadnego ograniczenia. Wszelkie ograniczenia wskazują w sposób dorozumiany „coś poza” lub „na zewnątrz”, co oznacza „coś” sąsiadującego z tym i odróżnia go od innych elementów.
Logika mówi więc : wszystko jest we mnie i istnieje w każdej ramie czasowej, wymiarowej i przestrzennej.
I w ten sposób, obalamy dekonstrukcje Martinusa, Freuda i Junga.
Obserwator, zdolność obserwowania i obserwowanie
Częściowo wykreowane powyżej tło, być może nie jest tak trudno zrozumieć, dlaczego Martinus uznał za konieczne zdefiniowanie wiecznej natury żywej istoty, za pomocą pojęcia zasady, przez którą rozumie on pierwsze lub ukryte coś. Tak właśnie jest w przypadku wiecznej natury żywej istoty, jako zasady trójcy.
To, że istnieje zasada „trzy w jednym”, wskazuje między innymi, że trzy zasady, są warunkami wstępnymi i warunkowymi. Aby naprawdę zrozumieć, co rozumiemy przez to, możemy ponownie skorzystać z prostego rozumowania logicznego:
Aby obserwator, mógł ogólnie coś obserwować, warunkiem wstępnym, jest zdolność obserwacji, i to jest znowu zależne od istnienia jakiegokolwiek obserwatora.
Ponieważ natychmiast podąża za obserwatorami pojęć, obserwacja i obserwator, są nierozłącznie splecionym elementem.
To samo, odnosi się zasadniczo do wiecznej natury żywej istoty, jako rozważanej trójjedności. Jak wcześniej wspomniano, struktura wieczności jest reprezentowana przez potrójne podstawowe zasady lub czynniki: 1. Ja / stwórca / doświadczyciel, 2. świadomość / zdolność twórcza / zdolność do doświadczenia i 3. organizm / to się tworzy / doświadcza. Wynika z tego bezpośrednio, że I – Ja, jest identyczne z „stwórcą i doświadczającym”, świadomość jest identyczna do zdolności do tworzenia i doświadczania, a organizm jest identyczny z tym, co stworzone i doświadczone.
Należy dodać, że kiedy pojęcie „świadomości” jest identyfikowane zarówno z „zdolnością do tworzenia i doświadczania”, czy odnosi się ono do pojęcia „doświadczenia” jako procesu sensorycznego i obserwacyjnego, uważanego w znacznym stopniu za wynik normalnie nad-nieświadomość – i podświadome działanie, właściwie i słusznie scharakteryzowane jako regularny proces tworzenia.
Pierwotne pragnienie i motyw przewodni życia
Należy jednak wyjaśnić, że tylko pod względem funkcjonalnym, żywa istota ma wieczną naturę z trzema podziałami. Żywa istota, jest trzema podstawowymi i pierwotnymi manifestacjami, jedną ogólną zasadą, że żywa istota w swojej tożsamości z holistycznym, czasowym i bezgranicznym Cośmością, która może i będzie doświadczać. W tym sensie żywa istota, jest również identyczna z wyżej wymienioną przyczyną bez przyczyny. Żywa istota, która może i może doświadczyć, logicznie oznacza, że jest częściowo zdolną do odczuwania, a częściowo przez pragnienie ustanowienia doświadczenia. Pojęcie woli jest w pewnym sensie równoznaczne z pojęciem pożądania. To pragnienie jest dla kosmicznego jasnowidzenia identycznego z absolutnie najgłębszym pragnieniem żywej istoty i skłonności do poszukiwania i przeżywania doświadczenia, czystego i prostego doświadczenia.
Jednak pamiętajcie, pragnienie, które równie dobrze ukierunkowuje się na warunki dla mrocznych i nieprzyjemnych doświadczeń, co do warunków światła i przyjemnych doświadczeń.
Według Martinusa przedstawia to pragnienie, dlatego, że tak powiem, „kręgosłup” w tyle i warunek wstępny dla wszystkich innych pragnień, wszystkich życzeń i wszystkich woli.
Z tego powodu Martinus postanowił opisać to podstawowe pragnienie jako pierwotne pragnienie (w języku duńskim: urbegæret), które określa jako niezróżnicowane i nieokreślone pożądanie życiowych doznań.
Motywem przewodnim życia, będzie zatem gratyfikacja pierwotnego pragnienia, a to można osiągnąć jedynie poprzez ustanowienie sprawiedliwego doświadczenia życiowego. Jednakże, ponieważ doświadczenie to, jest czymś, co jest nieustannie i dosłownie ustanawiane poprzez proces tworzenia, wynika z tego, że pierwotne pragnienie, jest wiecznie nienasyconym żądaniem zadośćuczynienia, które może mieć miejsce jedynie poprzez ciągłe wprowadzanie stworzenia. Taki proces, jest zapewniony dzięki „odrodzeniu” pierwotnego pragnienia zwanego samo-zachowaniem.
Jeśli chodzi o te ostatnie, sprawy dotyczące samozachowawczości, są ważne tylko w świecie fizycznym, gdzie walka o byt w takiej czy innej formie jest faktem. Jednak ten warunek, nie ma zastosowania w światach duchowych, a raczej duchowych, jak działa kosmologia Martinusa, a mianowicie prawdziwe królestwo ludzkie, królestwo mądrości, świat boski i królestwo szczęścia. Jest to w skrócie, przede wszystkim ze względu na istoty duchowe wysokie standardy etyczne i moralne.
Ogólny opis żywej istoty, jest zatem tym, że jest wnioskodawcą, tworząc i doświadczając „czegoś”. Martinus podkreśla, że to „coś” z własnej natury wymyka się analizie, a zatem można je opisać jedynie jako bezimienne „coś”.
Pojęcie „bezimiennego” będzie oczywiście w tym kontekście oznaczało „nieznany”, co zostanie zrozumiane, przez wewnętrzny intelekt.
X
Symboliczne oznaczenie tej tożsamości lub cechy, można opisać literą „X”, która jak wiadomo, jest również używana w matematyce, jako znak nieznanego rozmiaru lub czynnika.
Jako że, to bezimienne „coś”, jak widzieliśmy, w swojej teoretycznej analizie można wyszczególnić w trzech głównych zasadach lub czynnikach, Martinus opisał je jako „X 1.”, „X 2.” i „X 3.”.
Schemat żywej istoty konstytuowany jako zasada trójjedności, reprezentowana przez I-Ja (X 1.), zdolność tworzenia / doświadczenia (X 2.) i doświadczenie życia / to, co zostało stworzone (X 3).
Trzy główne ciała żywej istoty X 1. (I), X 2. (zdolność twórcza) i X 3. (utworzone) są wzajemnie komplementarne, zintegrowane ze sobą: jak pokazano X 1. jest połączony zarówno z X 2., jak i X 3., a X 2. jest połączony z X 1. i X 3.
X3. jest również powiązany z X 1. i 2 X. X 1, jest ogólną instancją w odniesieniu do X 2. i X 3., chociaż przypadek, że X 1. nie byłby w stanie funkcjonować i pokazywać się bez dwóch innych głównych ciał, a te nie wspólnie z X 1. Oznacza to, że trzy główne przypadki, są nierozerwalnie zintegrowane ze sobą, a zatem nigdy nie mogłyby działać niezależnie i osobno.
Schemat pokazuje również, dlaczego głównym symbolem żywej istoty Martinusa, jest trójkąt geometrii równobocznej. Pojawia się trójkąt, w którym każdy z jego trzech wierzchołków ma wpływ na środek (kulminację) każdej z trzech obwodowych figur łuku: X 1., X 2. i X 3.
W tym samym czasie, boki trójkąta oznaczają także wzajemne powiązania między trzema głównymi przypadkami. Jednak wykres oczywiście nie jest sam, ale musi być połączony z innymi schematami, a zwłaszcza z własnymi symbolami graficznymi Martinusa, aby uzyskać pełne wyjaśnienie i zrozumienie ogólnego znaczenia zasady trójjedności w ramach kosmologii Martinusa, co zresztą w tym kontekście wydaje się pasować do prawdziwego świata.
Makro-istota i mikro-istota
Główna zasada „X 1.” jest zatem równa „I- Ja”, kluczowej zasadzie „X 2.” ze swoją kreatywną zdolnością lub zdolnościami doświadczeniowymi i manifestacyjnymi oraz główną zasadą „X 3.” przez „to stworzyło i doświadczyło”, co tutaj oznacza organizm psychofizyczny Ja, który z kolei jest narzędziem doświadczenia i manifestacji żywej istoty.
Tak więc najważniejszy punkt w kosmologii Martinusa pojawia się, mianowicie, w twierdzeniu, że podstawowa analiza Wszechświata jest zasadniczo taka sama jak podstawowa analiza żywej istoty, lub raczej odwrotnie. Całkowity wszechświat reprezentuje według kosmologii faktycznie gigantyczne stworzenie, które pojawia się jako makrokosmos, przeciwko któremu poszczególne żywe istoty: galaktyki, układy słoneczne, planety, rośliny, zwierzęta, ludzie itp. Reprezentują lokalne organy życiowe, a zatem mikrokosmos, przez które system makro częściowo manifestuje swoją świadomość, wolę i intencje, a także nabywa doświadczenia życiowe.
To olbrzymie makrobowanie jest identyczne z rzeczywistością, różne ludy ludzkości pod różnymi imionami odpowiadającymi postrzegają i opisują jako BÓG. Jednak kluczową i istotną różnicą pomiędzy Bogiem a indywidualną żywą istotą, jest to, że ta pierwsza reprezentuje super makro kosmos, w którym wszystko inne istnieje, co w rzeczywistości oznacza: wszystkie żywe istoty w szerszym znaczeniu, tworzą mikrokosmos, podczas gdy jednostka żyjąca bycie, poza słowami, aby być częścią mikrokosmosu Bóstwa, także żyje w tym, co Martinus nazywa medium lub między kosmosem, co oznacza świat, obejmujący między innymi gatunki konspecyficzne i pokrewne, oraz „rzeczy” i „rozmiary”, które w związku nie mogą być opisane jako makroskopowe lub mikroskopijne.
W tym samym czasie, w którym jednostka reprezentuje mikrokosmos, jest organizm indywidualnej żywej istoty z miriadami komórek, cząsteczek i elementarnych makrosmosów.
Bóstwo i koncepcja modlitwy
Według Martinusa, jednoczesne pojawianie się zarówno makro- jak i mikro-stworzeń, wszystkie istniejące istoty i wszechświat stają się widoczne jako integralna i nierozerwalna Jednostka.
Pamiętajcie, że jednostka, która reprezentuje żywego, wiecznego, kochającego, wszechmądrego i wszechpotężnego Boga, Ojca i Opatrzność dla wszystkich żywych istot bez wyjątku, a każda żywa istota jest w codziennym kontakcie, bez względu na to, czy kontakt jest żywa istota, świadomie lub nie, i dlatego też ma możliwość zwrócenia się w dowolnym miejscu i czasie, albo w dziękczynieniu za cudowny i magiczny dar życia, albo w sekretnej modlitwie o pomoc, siłę i wsparcie w radzeniu sobie z trudnymi i krytycznymi sytuacjami życiowymi, jakiego rodzaju mogą być. Modlitwa będzie, według Martina, wysłuchana i udzielona w stopniu w taki sposób, w jaki pozwalają na to założenia i warunki każdego żywej istoty. Nikt nie będzie przez modlitwę zwolniony z konieczności odczuwania nieprzyjemnych skutków rozliczenia losów, które zaciągnięte zostały w obecnym lub poprzednim życiu.
Z punktu widzenia Martinusa, spełnienie się przeznaczenia, jak nieprzyjemne może tak się stać, nie jest kwestią „kary”, lecz nauczania przez doświadczenie podstawowych warunków życia, w tym, że każde działanie ma nieuniknioną konsekwencję.
Żywa istota dzięki swojej podstawowej strukturze wieczności i natury, jest w stanie przetrwać śmierć fizyczną w taki sposób, że dzięki tej kosmicznej strukturze, jest w stanie kontynuować jego istnienie w czysto duchowym lub mentalnym stanie duchowego wymiaru lub świata. Ten świat lub stan ma jednocześnie zarówno zalety, jak i wady, by żywa istota, duchowa światowa energia lub materia natychmiast i bez znacznego oporu były posłuszne i formowały się zarówno dla świadomych, jak i nieświadomych życzeń i myśli.
Może to być postrzegane jako korzyść, zwłaszcza gdy wyniki są przyjemne i przyjemne doświadczenia. Ale odwrotnie, jako niekorzyści, gdy wynik okazuje się nieprzyjemny, a może nawet wręcz bolesne doświadczenia. Według Martinusa obie mogą się w znacznym stopniu zdarzyć, drugie na szczęście tylko przez pewien okres przejściowy natychmiast lub krótko po fizycznej śmierci.
Odrodzenie lub reinkarnacja
Według Martina, posiada on strukturę kosmiczną żywej istoty, a także warunki i zdolność do odtworzenia nowego organizmu fizycznego, dzięki któremu może ponownie doświadczać i doświadczać naturalnego świata. Okazuje się bowiem, że jest to szczęśliwa okoliczność, ponieważ tylko w warunkach życia fizycznego świata istota może sprawić, że doświadczenie to determinuje i promuje intelektualną zdolność oraz moralne i etyczne kwalifikacje, które sprawiają, że właściwe jest używanie tego terminu. ewolucja lub rozwój.
Wynika to przede wszystkim z faktu, że fizyczne energie i materialne kryteria w znacznym stopniu stanowią opór przeciwko manipulowaniu, jak każdy faktycznie wie z własnego doświadczenia. Jak wspomniano, nie ma to miejsca w przypadku duchowych energii i materialnych kryteriów, dlatego też rzeczywisty rozwój prawdopodobnie nie zajdzie w świecie duchowym.
Czas na odtworzenie nowego fizycznego organizmu nastąpił, gdy istota lub jednostka przeszła przez duchową formę istnienia w czasie, a kiedy dodatkowo obecne są mentalne lub fizyczne warunki odrodzenia lub wcielenia – lub raczej reinkarnacja.
Przez czas trwania – mierzony w latach fizycznych – czasowego pobytu w świecie duchowym, mówi Martinus, że nie ma w nim nic szczególnego, kiedy postrzegał jedynie, jako swoje zadanie dostarczanie podstawowych i ogólnych okoliczności panujących w tym względzie. Powiedział tylko, że długość pobytu w stanie duchowego świata, może być bardzo różna dla poszczególnych osób, z niektórymi tylko krótszymi pobytami i innymi względnie dłuższymi pobytami.
Długość pobytu nie zależy od przypadku, ale wręcz przeciwnie, podlega pewnym prawom, których jednak nie będziemy tu wprowadzać.
Najważniejszą rzeczą do zrobienia w odniesieniu do odrodzenia lub reinkarnacji jest to, że przeważnie jest to proces, który jest automatyczny i prawie nieświadomy dla siebie, tak jak to jest w przypadku, że osoba ponownie narodzona zwykle nie jest w stanie zapamiętać jej pobytu w stan duchowego świata i ogólnie nie pamiętam jego przeszłości ani poprzedniego życia w świecie fizycznym.
Jest to zgodne z Martinusem głównie ze względu na degenerację zdolności pamięci w przypadku stadium rozwoju człowieka ziemskiego, ale samo w sobie musi być uważane za szczęśliwą okoliczność, ponieważ chodzi o to, że świadomość powinna być całkowicie przeniesiona i skoncentrowana na nowe życie fizyczne i jego wymagania i wyzwania.
Nie mówi się o żadnym przypadkowym „współczynniku szczęścia”, wręcz przeciwnie, według Martinusa, jest to po prostu boska intencja, że tak powinno być. Jednak pamięć dzisiejszego poziomu rozwoju ludzkości jest cennym darem łaski, bez którego doświadczenie życia straciłoby swoją ciągłość i spójność.
Indywidualne powtarzanie poprzednich wcieleń
Należy dodać, że istnieje również bardzo ważny czynnik, który wpływa na życie jednostki w kontekście reinkarnacji i zgodnie z zasadą powtórzenia Martinusa. Jest to najkrótsza informacja, że jednostka odrodzona i około trzydziestu lat życia, powtarza swoje ostatnie dziesięć poprzednich wcieleń.
Powtórzenie obejmuje dwie „główne warstwy” i dwie „dwuwarstwowe”, które przedstawione są schematycznie w następujący sposób:
1. powtórzenie rozwoju biologicznego gatunku
powtórzenie rozwoju kulturowego zasobów
2. powtórzenie osobistych umiejętności i atrybutów
powtarzanie etycznego i moralnego rozwoju jednostki.
Prawo przeznaczenia: „Jak siejesz …”
Zgodnie z analizami kosmicznymi Martinusa, proces reinkarnacji ma na celu ułatwienie kontynuacji i odnowienia doświadczenia życiowego żywej istoty i wzmocnienie tego samego doświadczanego stworzenia, co między innymi warunkuje, że żywa istota jest nieustannym rozwojem poprzez życie wieczne.
W tym życiu wiecznym, nadal według Martinusa, niektóre nieuniknione i delikatne prawa sprawiedliwości z niezachwianymi i absolutnymi zabezpieczeniami oznaczają, że ludzie będą poddawani wpływowi i doświadczeniom życiowym o dokładnie takiej samej naturze jak ta, którą przez własną myśl i zachowanie manifestuje się w stosunku do innych istot, niezależnie od tego, czy składają się one z roślin, zwierząt, ludzi itp.
Apostoł Paweł w słowach w istocie formułuje konstytucyjną konstytucję przeznaczenia kosmicznego: „Jak człowiek sieje, tak i żąć będzie”. Martinus również krótko wyraził los prawa w ten sposób: „Los jest doświadczeniem skutków przyczyn, które wyzwolił sam człowiek”.
Tutaj naturalnie pojawia się kwestia wolnej woli w kontekście. Pojęcie „wolnej woli” , jest zdefiniowane w kosmologii Martinusa, jako wolność, zarówno w kategoriach pozytywnych, jak i negatywnych, aby działać odpowiednio w linii lub niespójności z naturą wspierającą i prawami życia istniejącymi we wszechświecie.
Stopień uwolnienia żywej istoty zależeć będzie od stopnia, w jakim zdolność do połączenia się z sumą istniejących praw życia. Uzyskanie maksymalnej wolnej woli jest zależne i częściowo uzależnione od nabycia wiedzy i zrozumienia sumy i funkcji dominującej natury i praw życia.
Świat duchowy i stan snu
Według Martinusowskiej kosmologii istnieje, co, nawiasem mówiąc, wspomniano wcześniej, oprócz świata fizycznego, nawet czysto duchowego lub mentalnego świata, który jest „żywą przestrzenią” dla żywych istot, kosmicznej struktury, ich świadomości i samorealizacji.
Ten świat duchowy, składa się z powiązanych elektrycznie par fizycznych energii i sił doświadczanych w wibracjach, promieniowaniu i falach. W rzeczywistości wiemy mniej więcej o świecie lub stanie, które są ze sobą powiązane, a droga w pewnym sensie jest identyczna z rzeczywistym światem duchowym i jest stanem snu.
Nawet jeśli marzenia z różnych powodów składają się na stopień niewiarygodności, reprezentują one według Martina jako „zniszczonego dowodu” istnienia i stanu duchowego świata. Zgodnie z kosmiczną wizją może faktycznie marzyć konsekwencja realistycznego przebudzenia poza fizycznym snem, czyli wspomnienia z wyższego świata, że tak powiem, są równoległe do ziemskiego. Dlaczego marzenia senne, nie są ogólnie uznawane za prawdziwe, to według Martinusa obecny obecny stan umiejętności pamięci – nie tylko zdegenerowany, ale – zwyrodniały, jak wspomniano powyżej.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/10/swiadomy-sen/
Świadomość i podstawowe energie
Jak już wcześniej wspomniano, jest to świadomość żywej istoty, według kosmicznych analiz Martina, po prostu, połączenie dwóch duchowych pól siłowych, a częściowo nadświadomość i częściowo podświadomość, która znów jest podzielona na dzienną świadomość. i nocna świadomość. W tych dwóch polach siłowych działa siedem kosmicznych energii podstawowych, które Martinus w swojej kosmologii odnosi się do liczb 1.-7., A jak w swojej genialnie prostej technologii symbolizuje siedem kolorów widma światła. Schematyczne ułożenie siedmiu podstawowych energii kosmicznych i odpowiadających im kolorów symboli w następujący sposób:
Energia podstawowa nr 1. Energia instynktu (kolor czerwony) 2. Energia grawitacyjna (kolor pomarańczowy), 3. Uczucie energii (żółty kolor), 4. Inteligencja energii (kolor zielony), 5. Energia intuicji (kolor niebieski), 6. Energia pamięci (kolor indygo), 7. Matka energia (kolor purpurowy)
Z wyżej wymienionych podstawowych energii kosmicznych jest sześć wcześniejszych jakościowych „segregacji” siódmej i ostatniej podstawowej energii kosmicznej, „energii matki”, która jest identyczna z poprzednio wspomnianą podstawową energią.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/05/11/masonska-symbolika-kolorow/
Co więcej, istnieje wyraźny powód, dla którego Martinus zdecydował się symbolizować siedem kosmicznych energii podstawowych za pomocą kolorów widma światła.
Wynika to z faktu, że samo w sobie bezbarwne (białe) światło przechodzące przez pryzmat, łamie wiązki o różnych długościach fal, a te długości fal są przez nasze fizyczne narządy zmysłów, szczególnie widok, subiektywnie postrzegany i doświadczany jako odpowiedni. siedem kolorów: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/05/11/masonska-symbolika-kolorow/
To spektrum kolorów znajduje się na przykład w zjawiskach optycznych w atmosferze, które wystąpiłyby w deszczowy dzień i które nazywamy tęczą. Zjawisko to jest spowodowane refrakcją światła słonecznego i odbiciem przez krople deszczu, a przy okazji także w połączeniu z fontannami i wodospadami, gdzie krople wody są rozproszone w powietrzu.
Jednak zjawisko to, nie jest w żadnym przypadku niezależnym obiektywnym bytem, ale jest uzależnione od obecności obserwatora, wyposażonego w odpowiednie narządy wzroku i komórki mózgowe.
Według Martina, jest on zależny od czasu, który nie jest jeszcze szeroko znany, a który jest o wiele ważniejszy i bardziej skomplikowany niż fizyczna struktura sensoryczna.
Dla Martinusa istnieje ponadto bezpośrednia równoległość pomiędzy załamaniem światła białego w siedem kolorów spektralnych i „załamaniem” „substancji” I w siedem kosmicznych energii podstawowych.
Bezbarwne, białe światło symbolizuje tę neutralną, uniwersalną „substancję” – Ja, podczas gdy siedem kolorów symbolizuje odpowiednio siedem „segregacji” ja, czyli siedem kosmicznych podstawowych energii. „Pryzmat”, który łamie i rozszczepia bezbarwne, białe światło (I), odpowiada kosmicznemu czynnikowi, który Martinus nazywa „pierwotnym pragnieniem”, terminem, o którym już wcześniej mówiliśmy.
Schemat kosmologicznego modelu osobowości
Aparat świadomości – Ja (X2), przygotowany jako kombinacja dwóch stref: strefa nadświadomości (OBZ), służący jako narzędzie sprzedaży energii matki (7), a także strefa podświadomości (UBZ), przypisana do reakcji pozostałych sześciu podstawowych energii (1-6).
Schemat ten, może być z pożytkiem uzupełniony przez następujące, które dają dobry zarys relacji między trzema głównymi ciałami żywej istoty, rozumianej w jej najszerszym znaczeniu jako wszystkie żywe istoty, czy to w mikrokosmosie, jak w kosmicznym między makrokosmos. Te trzy przykłady to: ja, nadświadomość i podświadomość, a także takie byty związane z fizycznym organizmem:
Przegląd całkowitej kosmicznej struktury żywej istoty
Odpowiada to I, B t wiecznemu ciału, C duchowej strukturze i C fizycznemu organizmowi.
1) kombinacja A + B + C + C ‚= całkowite żywe istnienie w wyglądzie fizycznym
2) kombinacja A + B + C = całkowita żywa istota o fizycznym / duchowym wyglądzie
3) kombinacja B + C + C ‚= całkowity aparat świadomości lub całkowity wyraz zasady „organizmu”
4) kombinacja A + B = Nadświadomość lub strefa nadświadomości (OBZ)
5) kombinacja B + C = „psyche” lub całkowita para – aparatura fizyczna
6) kombinacja C + C „= pełna strefa nieświadomości (UBZ), czyli organizm psychofizyczny.
Pomiędzy C i C „trzeba też pomyśleć o wstawionym korpusie łącznika, strukturze, która w obu kierunkach obsługuje połączenie między organizmem fizycznym a strukturą para fizyczną.
Powyższy schemat jest, innymi słowy, identyczny z „kompletnym” kosmologicznym modelem osobowości, takim jaki przedstawia kosmologia Martinusa. Ale to nie wszystko, co mówi się o tym, co jest w zakresie kosmologii Martinusa i może być zrozumiane przez model osobowościowy lub „istotę żywą”.
Należący do innego i pełniejszego zrozumienia tego, na przykład. że obiektywna podstawa dla myśli, uczuć i wzorców zachowań żywej istoty, w skrócie jej doświadczenie życiowe w ogóle, jest to psychiczne pole siłowe, skracane jako pole siły P.
W zakresie lub granicach tego wszystkiego zachodzi wszelka percepcja i manifestacja, a po drugie, gdy jednostka znajduje się w świecie fizycznym, a częściowo także w świecie duchowym.
Pole siły P, jest „przenoszone” i utrzymywane przez napięcie między podstawowymi energiami nr 1, 2. i 3., które odpowiednio powiedzą: energia instynktu, energia grawitacji (dynamiczna) i energia emocjonalna, które są generowane przez odpowiednie ciała duchowe, które odpowiednio oznaczają ciało instynktu, ciało grawitacji i ciało emocjonalne.
Energia podstawowa nr 4, energia inteligencji i nr 5, intuicja, energia, występuje w polu siły P w postaci drgań i oscylacji generowanych odpowiednio przez ciało inteligencji i ciała intuicji, natomiast podstawowa energia 6.
Energia pamięci, jest przekazywana przez ciało pamięci, które jest potencjalną energią, która nieustannie staje w obliczu świadomej – ale w dużej mierze nieświadomej – dyspozycji. Energia podstawowa nr 7, energia matczyna, która jest reprezentowana przez wysoko-psychiczne pole siłowe w postaci „wiecznego ciała”, utrzymującego się w swojej mocy jako nadrzędny i kierującego podstawową energią, by tak rzec, pozostałych sześciu podstawowych energii w swoich „ramionach”. Należy w sposób symboliczny powiedzieć prawie bezpośrednio na poniższym schemacie:
Schemat mechanizmu działania pola siły ( P )
Trójkąt odnosi się do trójjedynej struktury żywej istoty. X 1. = I; FIGA. 7 = energia matki; FIGA. 2 i 3 = energia grawitacyjna i emocjonalna; FIGA. 1 = energia instynktu i 4, 5 i 6 odpowiednio inteligencja, intuicja i energia pamięci. Pole siły P składa się dokładniej z podstawowych energii 1, 2 i 3, co z kolei jest obiektywną podstawą mentalnego siedliska I.
Kosmiczne zasady tworzenia
Według Martinusa, również osobliwość świadomości żywej istoty jest taka, że podobnie jak boska świadomość, jest zorganizowana w nadświadomość i podświadomość, pierwsza stanowi silne pole siłowe, które charakteryzuje się szeregiem takich – zwane uniwersalne lub kosmiczne zasady tworzenia, które leżą u podstaw całego stworzenia stworzenia (manifestacji) i doświadczenia życiowego (percepcji), podczas gdy drugie, podświadomość, jest organizmem mentalnym w postaci sześciu systemów lub organów organów umysłu.
W praktyce podświadome „sześć układów narządów, w rzeczywistości, sześć ciał duchowych.
W perspektywie kosmologicznej Martinusa, istnienie żywej istoty i życie wieczne, są ograniczane i kierowane przez jej nadświadomość, która jak wspomniano jest zasadniczo reprezentowana przez wspomniane kosmiczne zasady tworzenia, na których obliczenia składają się 8 głównych zasad twórczych, a 7 jest szczególnie ważnym wariantem zasady. Tutaj musimy zadowolić się schematyczną informacją na temat 15 zasad tworzenia:
Główne kosmiczne zasady twórcze, to łącznie 8 tytułów:
1. Polprincippet lub boska zasada twórcza
2. Zasada jedności życia
3. Zasada kontrastu
4. Zasada perspektywy
5. Zasada ruchu
6. Zasada główna talentu
7. Zasada obwodu i obwodu spiralnego
8. Zasada odkupienia świata.
Warianty zasad kreatywności
Poniższe zasady tworzenia są w rzeczywistości „tylko” wariantami głównych zasad twórczych i jako takie, można je niemal natychmiast porównać z tymi. Siedem wariantów zasady są następujące:
1. Zasada przyciągania i odpychania. Wariant głównej zasady kreatywności
nr 1: Zasada biegunów
2. Zasada jedności materii. Wariant głównej zasady kreatywności
nr 2: Zasada jedności życia
3. Zasada głodu i nasycenia. Wariant głównej zasady kreatywności
nr 3: Zasada kontrastu
4. Zasada kompozycji i rozkładu. Wariant głównej zasady kreatywności nr 4: Zasada ruchu
5. Zasada przeznaczenia lub karmy. Wariant głównej zasady kreatywności nr 5: Zasada ruchu i główna zasada twórcza
nr 6: Zasada działania talentu
6. Zasada reinkarnacji. Wariant głównej zasady kreatywności
nr 6: Zasada talentu i główna zasada twórcza
nr 7: Zasada obwodu i obwodu spiralnego
7. Rodzice i zasada ochrony. Wariant głównej zasady kreatywności
nr 8: Zasada odkupienia świata.
Wyżej wymienione piętnaście tworzących zasady lub uniwersalne boskie prawa wszelkiej zmysłowej percepcji (doświadczenia życiowego) i manifestacji (stworzenia), oraz w każdym splątaniu, a także rozwoju, w skrócie, życiu w ogóle, są wspólnie reprezentowane przez fundamentalne i -psychiczna ogólna energia: energia matki. To dzięki tej ogólnej energii I, jest w stanie rozdzielić, zarządzać i regulować sześć kosmicznych podstawowych energii lub podstawowych form jakościowego ruchu.
Zasada słupa seksualnego
Główna zasada twórcza, nr 1: Boska zasada twórcza, jako „zasada biegunów”, a dokładniej jako zasada „bieguna seksualnego”.
Martinus podkreśla także ważną i kluczową rolę zasady bieguna, opisując ją jako „kierownicę stworzenia”, czyli „instrument”, za pomocą którego inicjowane i kierowane są wszystkie formy stworzenia.
( Chodzi tu o kreacje pierwszej fali, dającej początek widzialnej kreacji : https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/03/24/jajo-waz-ksiezyc-i-dekonstrukcja/ )
Pomijając jednak fakt, że „zasada seksualnego bieguna” i „seksualna transformacja biegunów” odgrywają ważną rolę w życiu i życiu jednostki.
Obrona wolnego człowieka
Wolność, nigdy nie wychodzi z dekonstrukcji
Męski i żeński bi i homoseksualizm, transseksualizm itp., jest formą seksualnego wykolejenia, zdekonstruowanych jednostek, dążących do wyzwolenia się spod jarzma ucisku cywilizacyjnego i kult-ur-owego, owy bunt zamiast uderzać w system, uderza w chory, zdekonstruowany umysł pobawiony wsparcia duchowego – samoograniczenia i samostanowienia.
( Czym, jest rewolucja ? : https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/19/czym-jest-rewolucja/ )
Samostanowieniem, nie możemy nazwać edukacji lustrzanej, która nakłania do popełniania błędów pokoleniowych, wchodzących w zakres tradycji …
Ideologia panseksualizu, czyli skierowania pociągu seksualnego na dowolny byt ożywiony lub niedożywiony, jest niemym krzykiem rozpaczy, zaprogramowanym przez kreatorów podziału osobowego i społecznego.
O ile nauki Martinusa, są lekko skrzywionymi prawdami, to nauki Freuda i Junga, są typowym przykładem skrzywienia i wynaturzenia prawdy, wartości i zasad tożsamych z ludzką duchowością.
Twórcy wykolejenia, nie mogą przemawiać w obronie własnych ofiar, dlatego kreują ideologie : tolerancji i antydyskryminacji, która zmusza do aprobowania zaburzeń seksualnych i negowania wiecznej prawdy, opatrej na równowadze przeciwstawnych sił seksualnych w całym wszechświecie.
Równość, nie polega na niszczeniu prawdy i kreowaniu kłamstwa. Ideologia panseksualizmu, nie może uchodzić za objaw prawdy, lecz za objaw szaleństwa, chcącego zniszczyć obraz równowagi seksualnej i mądrości – doboru, wychodzącego z hieros gamos i idei sapioseksualizmu …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/10/26/boski-most-czyli-sztuka-wywazenia/
Nawet naciskany przez szamanów Martinius, nie mógł zrównać homoseksualizmu z heteroseksualizmem, ponieważ tego typu rozważania, zniszczyłyby strukturę życia, bytu, Boga personalnego, równowagi, wszechświata i prawdy.
Dlatego też, ci którzy was oszukują, mamią, zmuszają do przyjęcia nielogicznych antywartości moralnych, muszą ponieść karę, za dekonstrukcje prawdy i tożsamości gatunku człowieczego.
Transformacja biegunów seksualnych, oparta jest na dekonstrukcji wartości równowagi sił wszechświata. Początki tej bezfundamentalnej ideologii wychodzą z doktryny najwyższego ognia, która przerodziła się koncepcje erosa i koncepcje libido …
Koncepcje ideologiczne, podważające sens istnienia wszechświata, jako równoważącej się płciowo kreacji, doprowadzi to upadku mądrości opartej na pradawnej wiedzy …
Poprawność polityczna oddaje świat i życie w ręce wykolejeńców i szaleńców, którzy zmusili was do przyjęcia biernej postawy, zabarwionej kolorytem idoli, kreujących ideologie obojętności …
Kreacji edukacji lustrzanej, panseksualnej, poprawności politycznej, multikulturowości, tolerancji względem tego, co będąc przestępstwem, nie może być akceptowane, ponieważ wynika z przestępczej formy działalności osób, dekonstruujących jednostki, które dążą do zniszczenia innych i samych siebie za pomocą antywartości, utkwionych w chorobach psychicznych …
Dydymus
Akademia Filozoficzna Dydymusa
Liga Świata
Samostanowienie i Samoograniczenie
https://trueshopl.wordpress.com
P.s Broszura ta powstała z myślą o dotujących nasze działania i ciągły rozwój – czytelnikach.
Dziękujemy, za wsparcie w latach 2015-2018
Wsparcie Ligi i AFD 2019/20 :
wojciech dydymus dydymski 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.