Porządek powtarzalnej hierarchii, czyli bogowie i karma negatywna
Większość ludzi, czytając lub oglądać przygody Thora i Lokiego (szczególnie tego, w wydaniu firmy Moe Goodmana – Marvel), nie zdaje sobie sprawy, że ogląda wcześniejsze wcielenie Jezusa Chrystusa i Judasza.
W rolę Odyna (Saturn), wcielił się później Chrystus (Saturn) … tworząc kolejny hierarchiczny porządek, oparty na zasadzie ideologii kast i ukrytej wiedzy (teza, antyteza, trzecia siła).
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/
W rzeczywistości, są to opowieści rodowe, angażujące w teatralnych rytuałach wiernych najemników i niewolników …
Czy nie mam racji ?
Spójrzmy zatem na to :
Asowie lub Azowie (Æsir, aesir – wym. [‚aiser] po islandzku; liczba pojedyncza Áss, żeńska forma Ásynja, żeńska liczba mnoga Ásynjur – Azyny bądź Asynje) , to główna dynastia bogów nordyckich, czyli ród dobroczynnych bogów manipulacji zwanej polityką i działań militarnych, którzy władają światem.
Ich siedzibą był położony na szczycie jesionu Yggdrasil świat – Asgard. W porównaniu ze starszą dynastią Wanów dynastia Azów jest o wiele bardziej zróżnicowana; Azowie toczyli z Wanami wojnę z powodu śmierci Gullveig, jednej z Wanów. Rozwiązano to pokojowo – Wanowie i Asowie zawarli pokój i sojusz, na znak którego wymienili jeńców wojennych (Njörðra za Mimira).
Wanowie zostali zepchnięci do roli bóstw opiekuńczych, pokoju, płodności i żyzności.
Edda wymienia następujących bogów tej dynastii: Odyn, Thor, Baldur, Tyr, Bragi, Hajmdal, Hodur, Widar, Wali, Wili, We, Ull, Forseti.
Azyny to: Frigg, Saga, Eir, Gefion, Fulla, Sjöfn, Löfn, War, Wör, Syn, Hlin, Snotra, Gna i Bil.
Jak widzicie, mamy 13 rodów, które zostały potem zastąpione rodami porządku chrześcijańskiego …
https://iluzjawladzy.wordpress.com/2016/12/14/wielka-13/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/31/ryt-czyli-formy-rytualne/
Wielki trzynasty
Święta Jerozolima, nazywana była przedtem Asgardem, w którym obradowało dwunastu AEsir – bogów, zmienionych później w dwunastu świętych, uczniów Jezusa, czy dwunastu rycerzy okrągłego stołu …
Sitwy, oparte o kult wielkiego trzynastego, przewijają się przez całą historie zdekonstruowanej ludzkości, podległej hierarchicznym układom i wpływom rodowym.
W historii o Chrystusie i Jezusie, zabrakło tylko prawdy całkowitej, którą zastąpiła powoli postępująca dekonstrukcja.
Negatywa karma
Chodzi tutaj o wielowymiarowy aspekt życia wiecznego, opartego na zasadzie negatywnej karmy – jaką reprezentuje każdy, świadomy przedstawiciel hierarchii i każdy nieświadomy swej roli, niewolnik, uwikłany w kłamstwa, wojny, przestępstwa, kanibalizm pomiędzy rasowy, czy aspekt przeniesienia własnej tożsamości, na zewnątrz własnego bytu.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/09/kim-jest-dziecko/
O ile, w czasie kultu Odyna, istniał pałac zabitych zwany Valhalla, to w czasach Chrystusowych z karmy negatywnej uczyniono tabu i fetysz, którego pragną wszyscy, pragnący się upodobnić do Jezusa.
O ile Jezus, zmartwychwstał po trzech dniach, to jego uczniowie zostawieni zostali sami sobie, podczas gdy w czasach Odyna, cała dwunastka, udając się do Valhalli zmartwychwstała, walczyła i ucztowała po śmierci, dzień po dniu.
Każdej nocy, ich rany zabliźniała się, a podawane im jedzenie, odnawiało się tak szybko, jak je spożywali.
(Noc, to alegoria śmierci, alegoria walki i zabijania, dotyczy wejścia w koło negatywnej karmy i odrodzenia fizycznego.)
Jezus, stworzył z rodowego rytuału, monopol klanowy, np : Cudowne rozmnożenie chleba – dwukrotny cud Jezusa dokonany podczas jego publicznej działalności w Galilei w okolicach Kafarnaum, opisany w pismach Nowego Testamentu.
Cud dzielenia się elit produktami zrabowanymi wcześniej najemnikom i niewolnikom w czasie kryzysów, czy świąt, jest znanym rytuałem formalnym – w którym wierny, w zamian za przyjęcie, naśladownictwo, okazywanie, uniformizację … symbolu wiary i uległości, otrzymuje (niebezinteresowny) dar od Boga – Pana – Właściciela.
Skandynawskim Jezusem Chrystusem (Słońce), był Balder (Słońce).
Baldur (Baldr, Balder) w mitologii nordyckiej, to syn Odyna i Frigg, małżonek bogini Nanny, ojciec Forsetiego; symbol dobra, piękna i mądrości.
( Idol, do którego naśladowania powinien dążyć wierny niewolnik i najemnik danego rodu …
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/05/29/do-zwolennikow-idolokracji/ )
Baldur, był ulubieńcem wszystkich bogów (klanów rodowych). W Asgardzie miał własny dwór zwany Breidablik.
Gdy Baldura zaczęły nękać sny o śmierci, zaniepokojona Frigg kazała złożyć przysięgę wszystkim istotom i rzeczom na świecie, że nie uczynią Baldurowi krzywdy.
( Frigg odebrała przysięgi od ognia i wody, od żelaza i wszelkiego rodzaju metalu, od kamieni, od ziemi, od drzew, chorób, zwierząt, ptaków, trucizny, węży, iż oszczędzą one Baldera.
Kiedy zostało to uczynione i ogłoszone, zrobili z tego zabawę dla Baldera i Asów (najemników), że ma on stanąć na tingu (zgromaczeniu), a wszyscy inni będą strzelać do niego, zadawać ciosy i uderzać kamieniami; lecz cokolwiek by nie zrobili, nie było w stanie go to zranić i wydawało się to wszystkim cudowne.
Lecz gdy Loki Laufeyarson zobaczył to, nie podobało mu się, że Balderowi nie działa się krzywda. Poszedł do Fensalir do Frigg i przybrał postać kobiety.
Frigg zapytała go, czy wie, co Asowie robią na Tingu. Kobieta opowiedziała, że wszyscy strzelają do Baldera ale nie mogą go zranić. Wtedy Frigg powiedziała: ani broń ani drzewa nie mogą skrzywdzić Baldera: odebrałam przysięgi od nich wszystkich.
Wtedy kobieta zapytała: czy wszystkie rzeczy przysięgły nie ranić Baldera?, a Frigg odpowiedziała: Na zachód od Valhalli rośnie krzewinka, nazywa się jemioła; uznałam, że jest zbyt mała, by prosić ją o złożenie przyrzeczenia. Wtedy kobieta odeszła; Loki zerwał jemiołę i udał się na Ting. Hǫdr stał poza kręgiem ludzi, gdyż był niewidomy.
Loki powiedział do niego: czemu nie strzelasz do Baldera?. Odpowiedział ponieważ nie widzę, gdzie on jest a także dlatego, że nie mam broni.
Wtedy powiedział Loki: rób to, co inni i tak, jak oni uhonoruj Baldera. Pokażę ci, gdzie on stoi, a rzucisz w niego tą rózgą. Hǫd, kierowany przez Lokiego, wziął jemiołę i strzelił do Baldera, a ten padł na ziemię martwy; i było to największe nieszczęście, jakie kiedykolwiek spotkało bogów oraz ludzi.
Gdy Balder upadł, słowa zawiodły Asów, a także ich dłonie, gdy chcieli go podtrzymać; wszyscy patrzyli na siebie nawzajem i byli jednomyślni co do tego, kto to uczynił, lecz nikt nie mógł powziąć zemsty, było to miejsce tak ścisłego sanktuarium.
Lecz gdy Asowie próbowali się odezwać, rozległ się jedynie szloch i nikt nie mógł mówić do nikogo o swoim żalu. Lecz Odyn zniósł to najgorzej, ponieważ on najwięcej wiedział o tym, jak wielką stratą i nieszczęściem dla Asów była śmierć Baldera.
Kiedy bogowie przyszli do siebie, odezwała się Frigg i zapytała, kto spośród Asów chciałby zyskać dla siebie jej miłość i przychylność: niech pojedzie drogą do Hel i zobaczy, czy może odnaleźć Baldera i zaproponuje jej okup, jeśli pozwoli ona mu wrócić do Asgardu. A nazywał się on Hermodr Śmiały, syn Odyna, ten, który wyruszył z poselstwem. Przyprowadzono Sleipnira, wierzchowca Odyna, a Hermodr dosiadł tego konia i odjechał.
Jeśli wszystkie rzeczy na świecie, żywe i martwe, zapłaczą nad nim, wtedy powróci on do Asów; lecz zostanie on z Hel, jeśli jakakolwiek rzecz sprzeciwi się temu lub nie będzie płakać.
Asowie niezwłocznie wysłali posłańców z prośbą, aby łzami wykupić Baldera z Hel; uczynili tak wszyscy ludzie i wszystkie ożywione przedmioty, i ziemia, kamienie i drzewa i wszystkie metale – na pewno widziałeś, że rzeczy te ronią łzy, kiedy przenosi się je z mrozu do ciepła.
Wtedy, kiedy posłańcy już wracali, dobrze wykonawszy swoje zadanie, znaleźli w pewnej jaskini olbrzymkę: nazywała siebie Thokk. Poprosili ją, by zapłakała nad Balderem; odpowiedziała:
Thokk zapłacze suchymi łzami/ nad nieszczęściem Baldera;/ nie kochałam tego syna wieśniaka, żywego ani martwego;/ niech Hel zatrzyma, co ma!” A ludzie myśleli, że olbrzymką był Loki Laufeyarson, który spowodował najwięcej nieszczęść wśród Asów.
Bogowie zdecydowali się ukarać Lokiego:
Pojmali go teraz bez litości i przyprowadzili do pewnej jaskini. Wzięli trzy płaskie kamienie, ustawili na brzegu i wywiercili w każdym z nich dziurę.
Następnie przyprowadzono synów Lokiego, Váliego i Nariego czy Narfego i zmienili Válego w wilka, który rozerwał na kawałki Narfiego, swojego brata.
Asowie wzięli wnętrzności i przywiązali nimi Lokiego do trzech kamieni: jeden był pod jego ramionami, drugi pod lędźwiami, trzeci pod kolanami. Więzy te zostały zamienione w żelazo.
Następnie Skaði zawiesiła nad nim jadowitego węża, tak, by jad kapał mu na twarz. Ale Sigyn, jego żona, stoi obok i trzyma naczynie pod kapiącymi kroplami. A kiedy naczynie jest pełne, odchodzi by wylać jad i w tym czasie spływa on na jego twarz. Wtedy Loki szarpie się z taką siłą, że ziemia drży – obecnie nazywa się to trzęsieniem ziemi. Tam leży on aż do Zmierzchu Bogów. )
Prośbę tę zlekceważyła jedynie jemioła. Wykorzystał to Loki, który wręczył ślepemu bratu Baldura, Hodurowi, krótką włócznie, wykonaną z jemioły, którą ten cisnął w brata.
W oswobodzeniu Baldura z mocy bogini śmierci Hel przeszkodził bogom Loki.
Zostało przyrzeczone, że Baldur powróci do żywych, jeśli wszystko, co istnieje na świecie, zapłacze z powodu jego odejścia. Nie został wskrzeszony, gdyż olbrzymka Thökk, której postać przybrał Loki, nie przyłączyła się do żałoby.
Po Ragnaröku zmartwychwstanie wraz z Hödem i zapanuje nad światem.
Czy zabawa miała ukryty cel, czy uczestnictwo w ukrzyżowaniu miało ukryty cel …?
Wszystkie te tzw : zabawy, włączają ludzi, najemników, niewolników do stadnego pragnienia naśladowania góry, która daje dołowi przykład …
Wciąganie ludzi w zasady prawa, amok, wiarę, rytuał społeczny, kult fetyszu, pragnienie tabu, fantyzm i strach, przemieszany z pożądaniem, dąży do zachowań maniakalnych, które bardzo szybko przyjmuje kontrole nad ciałem i duszą wiernego, dążącego krok po kroku, do karmy negatywnej …
Bogowie, wracają poprzez karmę negatywną do życia, bowiem chcą żyć w piekle cudzego cierpienia, będącego jednocześnie ich rajem.
Nieświadomy swej funkcji niewolnik, wykonuje tylko polecenia pana, co powoduje przyjęcie zasad karmy negatywnej i wiecznego życia fizycznego, a to, co dla pana jest rajem, dla niewolnika, jest piekłem.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/11/18/czym-jest-pieklo/
Zastanów się, po co władzy, dokładny spis niewolników, po co odnotowywać każde narodziny i każdą smierć, z taką maniakalną skrupulatnością ?
Po co, wiedzieć, o której, kto się urodził i zmarł, jaką ma grupę krwi, kogo jest dzieckiem … ?
Wszystko to, ma za zadanie usprawnić proces odszukiwania osób, odradzających się w ramach karny negatywnej.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/09/kim-jest-dziecko/
Szamani, nazwani potem filozofami, rządzą tą iluzją jaskini platońskiej, a społeczeństwo utrzymywane w niewiedzy, uczy się jak dobrze odgrywać, swoją niewolniczą role, w teatrze kultu życia.
https://ligaswiata.blogspot.com/2018/03/poczatek-kontroli-spoecznej-czyli.html
http://swiatowaliga.blogspot.com/2016/05/nieodrobione-lekcje-slepego-tumu.html
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/
Atakują mnie rodowi bogowie, najemnicy i niewolnicy … , aby chronić symbole iluzji wiary w piekło niewolników, zwane rajem dla bogów …
Jak głupim trzeba być, aby szkodzić samemu sobie, lokować własną tożsamość poza sobą i zabarwiać ją na kolor swojego pana i bóstwa, którego ideologia, staje się celem życia owego niewolnika, czy najemnika zwabionego ideologią fetyszu …
Dydymus
Akademia Filozoficzna Dydymusa
https://pomagam.pl/dydymus
Liga Świata
Samostanowienie i Samoograniczenie
https://pomagam.pl/wpz
https://trueshopl.wordpress.com
wojciech dydymus dydymski 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.