Panseksualizm, czyli prawdziwy wymiar chemicznego Holokaustu

Panseksualizm (homoseksualizm, feminizm, genderyzm …), czyli prawdziwy wymiar chemicznego Holokaustu

Oddaje w wasze ręce, kolejny darmowy ebook, pozwalający w sposób logiczny, spojrzeć na dekonstrukcje naszego otoczenie, zarażanego ideologią panseksualizmu i nauki eksperymentalnej, podszytej ideologią żerowania człowieka na człowieku.

Najpoważniejszym zagrożeniem dla ludzkości, jest nadmierne łaknienie (1), zmieniające się w ciąg patologicznych ideologii (3), ciągnących wybrane jednostki za pomocą technologicznego (25) oraz chemicznego wyniszczenia (2), na dno ludzkiej egzystencji i podziału w skali wewnętrznej i zewnętrznej.

Zmniejszenie populacji przez chemiczne wypaczenie (2), jest najprostszym sposobem dekonstrukcji, o którą walczą same ofiary fizycznej i psychicznej kastracji, za pomocą ideologii tolerancji względem wykolejenia.

Ideologie tego typu, są kierowane do dzieci i osób młodych (4), ponieważ chemiczne zniekształcenie, musi być pchnięte we właściwym czasie i kierunku, aby śruby, zaczęły interesować się śrubami, a nakrętki (24) – nakrętkami i innymi nielogicznymi działaniami …

Poprawność polityczna, dąży do drastycznych podziałów, na gruncie których, mądry człowiek kierujący się moralnością personalną i prawem naturalnym, nie może wyrazić tego, co czuje i myśli.

Dekonstrukcja człowieka ujęta w razie chemicznego Holokaustu i edukacji lustrzanej (5), idzie w kierunku rozpadu osobowości rdzennej, na którą nakładane są liczne chorobliwe naleciałości, zabarwiającej wnętrze człowieka, na kolor obcych ideologii, w tym ideologii seksualnych, wywierających nacisk na kształt ludzkiej mentalności …

Wykreowane zaburzenia seksualne, są podstawą większości chorób psychicznych, które zdrowe społeczeństwo ma tolerować z uwagi na idee poprawności politycznej, która pozwala czerpać niewyobrażalne zysk z ideologii podziału osobowego i zepsucia kapitału ludzkiego, który przestaje kierować się personalnością swego wnętrza (6), topiony ideologią wyboru, która zmusza jednostkę do oddania odpowiedzialności za swoje życie, w ręce nowych panów i władców.

Zobaczmy zatem, czym są użytecznej formy chorób psychicznych, opartych na dekonstrukcji pierwotnego seksualizmu, opartego na równowadze przeciwstawnych sił jednoczących pod spoiwem siły życia (RaElIs (7)) …

Płeć mózgu, hormony i zaburzenia

W czasie, gdy dusza kształtuje mózg na kształt męski, płód płci męskiej poddany zostaje działaniu czterokrotnie wyższej dawki hormonu męskiego niż w ciągu całego okresu niemowlęcego i dziecięcego.

Jednak w wyniku kąpieli falowej oraz spożywanej, zażywanej i wdychanej … przez matkę nadmiernych ilości chemii, następują zaburzenia w rozwoju mózgu dziecka i w funkcjonowaniu mózgu matki.

W ten sposób – płód męski, może mieć dostateczną ilość hormonów męskich do prawidłowego rozwoju narządów płciowych, jednak narządy te, mogą nie być w stanie wytworzyć dodatkowo takiej ilości hormonów męskich, aby mógł prawidłowo rozwinąć się w mózg według męskiego schematu, ponieważ chemia w organizmie matki i dziecka, wykształcą mózg, oparty na strukturze jednopłciowej.

Mózg takiego dziecka ma żeński schemat, utkwiony w męskim ciele. W taki sam sposób płód żeński, może zostać poddany działaniu hormonu męskiego, czego efektem będą narodziny dziecka z kobiecym mózgiem w męskim ciele.

Mózg uzyskuje swoją płeć już w łonie matki. Dowodem na to mogą być wyniki badań przeprowadzonych na szczurach, które mają, podobnie jak ludzie, geny, hormony i centralny system nerwowy.

Pierwsza i druga wojna światowa, oraz badania eugenicznej (8), prowadzone od osiemnastego wieku na terenie polski, Niemiec, stanów zjednoczonych, Izraela, czy Australii … doprowadziły do ideologii Holokaustu rdzennych mieszkańców, podbitych przez szamanów (9) ziem i wykształcenia niewolnictwa ewoluującego w ideologie ludzkiego kapitału (23), który musiał być osłabiony i zniszczony fizycznie, mentalnie i duchowo, przez dekonstrukcje funkcji rodzinnych oraz chemiczny armagedon doprowadzający do mentalnej kastracji i ideologii panseksualizmu, tworzącej homoseksualizm, feminizm i genderyzm (3/11).

Szczury i człowiek

Istnieją różnice pomiędzy rozwojem mózgu u ludzi i szczurów. Mózg szczura, nie rozwija się tak jak ludzki w łonie matki, lecz osiąga swój ostateczny kształt dopiero po narodzeniu. Dlatego też możemy łatwiej obserwować rozwój szczura i wpływać na jego przebieg.

Jeżeli wykastrowano szczura – samca dopiero po narodzeniu, stawał się szczurem – samicą, tzn. jego zachowania były typowe dla samic. I tak też jest z ludźmi, których matki poddawane są chemicznej degradacji za pomocą leków i nieoczyszczonej wody (10), a także chemicznie zanieczyszczonego jedzenia i powietrza (2).

Takie bezpłciowe szczury, można porównać do gejów, lesbijek, czy feministek … , których ruchy składają się z wykastrowanych fizycznie i umysłowo jednostek, napędzanych wykreowanymi emocjami i ideologiami, sprzedawanymi przez mentorów (12) i media (13).

Bezpłciowy szczur, jest dużo mniej agresywny niż inne samce, a nawet czyścił i lizał inne szczury jak matka. Im później kastrowano szczura, tym mniej kobiece były jego zachowania, ponieważ im dłużej mózg poddawany był wpływowi hormonów męskich, tym bardziej jego budowa będzie odpowiadała męskiemu wzorcowi.

Stąd też już w obozach koncentracyjnych, najemnicy szamanów doszli do wniosku, że należy kontrolować ujęcia wody, sposób zanieczyszczenia powietrza oraz produkcje jedzenia i leków oraz metody prowadzenia kobiet w ciąży, aby dziecko było produktem państwowym, niezdolnym do samodzielnego myślenia i refleksji wychodzącej poza ramy poprawności politycznej i ustrojowej oraz religijnej propagandy (14).

Kiedy minie krytyczny moment w rozwoju mózgu, żadne dawki hormonu męskiego lub żeńskiego, nie spowodują, że szczur odzyska swą męską lub żeńską tożsamość.

Tego typu obiekty, są psychicznie rozerwanymi – rzeczami, egzystującymi na bazie zewnętrznych ideologii, które pompują im do ich głów ideologie, za pomocą mediów (13), mentorów (12), czy zdekonstruowanego otoczenia grup społecznych, wytworzonych w celu przejmowania niezdecydowanych egzemplarzy.

Jeżeli takiemu szczurowi wstrzykiwano w wieku dojrzałym hormony żeńskie, jego seksualne zachowania były takie jak u samicy, czyli np. w obecności samców, szczur ten wyginał grzbiet w sposób typowy dla samicy gryzoni. Jest to zatem przykład szczura – samca z mózgiem samicy.

Podobnie jest też z nowonarodzoną samicą, podaną działaniu hormonów męskich. Samica pod wpływem takiego zastrzyku będzie zachowywać się jak samiec, będzie bardziej agresywna i będzie próbowała wspinać się na szczury – samice. Jeżeli natomiast wstrzyknie się takiemu szczurowi hormon żeński, wówczas nic się nie stanie.

Na podstawie tych badań i obserwacji można dojść do wniosku, że rozwijającemu się mózgowi męskiemu niezbędne są męskie hormony, aby mógł się on uformować według wzorca męskiego. Natomiast, by mózg miał wzorzec żeński, męskie hormony nie powinny się pojawiać w trakcie jego rozwoju. Rozwinięty już mózg żeński odporny jest na dawki hormonów męskich i rozwinięty mózg męski odporny jest już na dawki hormonów żeńskich. Znaczy to, że raz uformowany mózg ma strukturę męską lub żeńską nie zmienia się już pod wpływem hormonów płci przeciwnej.

Dlatego w lodach, rybach, mięsach … znajdują się ludzkie hormony oraz konserwanty i genetycznie modyfikowane rośliny (15), takie jak soja, które poprawiają przyjęcie hormonów do ludzkiego ciała.

Różnice

W czasie badań podwzgórza stwierdzono różnice w strukturze sieci komórek nerwowych w mózgu samców i samic. A mianowicie:

A. różnice w długości niektórych połączeń komórek nerwowych

B. odmienny schemat odgałęzień

C. odmienne trasy, którymi substancje chemiczne ( hormony ) docierają do rozmaitych miejsc przeznaczenia w mózgu.

Następnie, w toku kolejnych badań ujawniły się jeszcze dalsze różnice w mózgu między płciami.

Jak wiadomo kora mózgu otacza jak łupina obie półkule i w niej znajdują się główne ośrodki, które kierują stosunkowo skomplikowanymi zachowaniami. Okazało się, że łupina ta jest u samców grubsza niż u samic, ale tylko po prawej stronie, bowiem po lewej stronie z kolei grubsza jest u samic.

Inne badania, nad pewnymi gatunkami ptaków śpiewających wykazały, że to samce śpiewają a samice nie. Można wykazać, iż zdolność do śpiewu zależy od występowania lub braku hormonu męskiego. Samicę zięby i kanarka można skłonić do śpiewu wstrzykując im hormon męski – testosteron. Także w tym przypadku pod mikroskopem widoczne są różnice w układzie komórek mózgowych. Jednakże poddany działaniu hormonu męskiego mózg samiczki zięby uzyskuje potrzebne neurony, a z nim dar śpiewu.

Mózgi samców i samic ssaków od gryzoni do naczelnych, w których wykryto hormonalnie kontrolowane różnice poziomu rozmaitych neurohormonów, połączeń nerwowych, a także masy komórek i ich jąder w mózgu, stanowią silny argument za tym, że podobny dymorfizm płciowy struktury i funkcji istnieje także w mózgach ludzkich.

Wpływ hormonów męskich na rozwój mózgu i zachowanie ludzi

Niemieccy zbrodniarze ustalili, że zespół nadnerczowo – płciowy powoduje w okresie rozwoju płodowego wydzielanie substancji spokrewnionej z hormonem męskim. Schorzenie to często powoduje wykształcenie się niedorozwiniętych zewnętrznych męskich narządów płciowych z równoczesnym uformowaniem normalnego wewnętrznego żeńskiego aparatu rozrodczego.

Zbędnych męskich części można pozbyć się chirurgicznie, ale procesów, które zaszły w mózgu odwrócić się nie da. W rezultacie mózg takiego dziecka „otrzymuje instrukcje” rozwoju według męskiego schematu. Mamy tu do czynienia z męskim mózgiem w kobiecym ciele.

Świadectwa wykazują, że ukształtowanie mózgu zgodnie z płcią następuje stopniowo: im większa ilość hormonu męskiego działa na mózg, w tym większym stopniu człowiek dorosły będzie zachowywał się jak mężczyzna. Im mniejsza ilość hormonu męskiego, tym bardziej kobiece zachowanie dorosłego.

Dalszych dowodów ogromnego wpływu hormonów na nasze zachowanie dostarczają badania nad skutkami przyjmowania hormonów syntetycznych.

Jak tworzono homoseksualistów na żądanie, czyli doświadczenia na matkach i dzieciach …

Stosowano je – zarówno męskie jak i żeńskie – rutynowo w latach 50-tych i 60-tych w leczeniu nieprawidłowych ciąż. U niektórych chorych na cukrzycę kobiet dochodziło do wielokrotnych poronień. Lekarze wiedzieli, że spowodowane jest to niskim poziomem naturalnego hormonu żeńskiego, co jest skutkiem ubocznym cukrzycy. Podawali im więc w czasie ciąży syntetyczny hormon żeński dietylostilbestrol. Leczenie skutecznie przeciwdziałało poronieniom, ale powodowało inne komplikacje. Dodatkowe hormony żeńskie zmieniały mózg, a co za tym idzie zachowanie dzieci płci męskiej urodzonych przez te kobiety.

Natomiast kobietom w ciąży cierpiącym na toksemię podawano hormon męski. Leczenie łagodziło cierpienia spowodowane tą chorobą, ale oddziaływało na urodzone przez te kobiety dzieci – tym razem płci żeńskiej. W konsekwencji zachowanie tych dziewczynek podobne było do zachowania dziewczynek z zespołem nadnerczowo – płciowym, gdzie dysfunkcja ich własnych nerek spowodowała wytwarzanie zwiększonej ilości hormonu męskiego. Wykazywały one niewielkie zainteresowanie typowo kobiecymi zajęciami.

Jak koncerny dobrały się do prenatalnego rozwoju chemicznego

Jak wpływają na nas hormony.

Wszyscy zostaliśmy określeni przez nasz prenatalny rozwój chemiczny. Rodzaj hormonu, jego dawka i synchronizacja w czasie decyduje o naturze dziewcząt urwisów oraz chłopców wykazujących niezwykłe zainteresowanie strojami, lalkami i dziećmi.

Jak więc widać, męski albo żeński charakter mózgu nie zależy tylko od genów. Przekonaliśmy się bowiem, że osobnik genetycznie męski może mieć umysł kobiecy i vice versa. Płciowa charakterystyka mózgu zależy przede wszystkim od hormonów wytwarzanych przez nasze rozwijające się ciało lub otaczających nas w łonie matki.

Wniosek – u człowieka i u niektórych zwierząt przełomowe stadium w rozwoju mózgu współpracuje z przełomowymi falami wzrostu komórek nerwowych, na które wpływ ma hormon męski. Wpływ hormonu w krytycznym stadium jest ważny dla zróżnicowania płciowego, ponieważ komórki mózgu uzyskują strukturę bardzo odporną na zmiany po urodzeniu. To właśnie wpływ działania hormonów na organizację połączeń nerwowych skłonił neurofizjologów do mówienia o męskim lub kobiecym mózgu w chwili narodzin …

Co to wszystko oznacza ? Aby zdekonstruować ludzką rasę, zaczęto przemycać w pokormach, wodzie, lekach, urządzeniach codziennego użytku, tak dużo chemii, że uszkodzenia mózgu stworzyły upośledzoną psychicznie rasę, będąca wstępem do transhumanizm (16) – słaba rasa – pod względem fizycznym i psychicznym, będzie wymagała technologii do ewolucji i naprawy ciała i umysłu (17) ….

Prawda o homoseksualizmie

Jedną z najistotniejszych różnic pomiędzy płciami jest znacznie większa liczba homoseksualistów wśród mężczyzn niż wśród kobiet. Prawdopodobnie 4% mężczyzn, to homoseksualiści, podczas gdy tylko jedna kobieta na sto jest lesbijką.

Biorąc pod uwagę że ludzka populacja ma ok 7,5 miliarda istnień – to dewianci genetyczni, stanowią tylko 400 milionów istnień, z czego 75% do biseksualiści i dlatego ponad 7 miliardów normalnych ludzi, ma dostosowywać się do efektu doświadczeń na ludziach …

Wspomniane wyżej zaburzenia hormonalne mózgu, dotyczą tylko 0,43% populacji … ponieważ reszta jest wynikiem codziennych, trwających o dzięsiątków lat doświadczeń na ludziach ….

Wschodnioeuropejski naukowiec – eugenik, mason, dr Gunter Durner, poświęcił całe swe życie pracą nad teorią, że poddanie płodu działaniu określonych hormonów przed narodzeniem determinuje późniejsze skłonności seksualne człowieka. Twierdzi on, że potencjalne przyszłe zachowanie homoseksualne, można wykryć za pomocą aminocentezy, czyli badania płynu owodniowego wewnątrz macicy (18).

Durner twierdzi również, że naturalnemu (nie chemicznemu) homoseksualizmowi można zapobiegać dzięki zastrzykom prenatalnym.

Zarówno u kobiet jak i u mężczyzn wszystko zależy od występowania lub braku hormonów męskich, kształtujących krok po kroku strukturę mózgu w męski lub żeński model tożsamości płciowej.

Dzieje się to, jak twierdzi, w trzech stadiach: rozwój ośrodków płci, ośrodków preferencji seksualnych i ośrodków ról płciowych w mózgu. Najpierw, rozwijając ośrodek płci, hormony przystępują do pracy nad wytworzeniem typowych męskich lub kobiecych cech fizycznych. Następne stadium, częściowo nakładające się na poprzednie, to przekształcenie ośrodka preferencji seksualnych. Durner umieszcza go w podwzgórzu, które – jak wiadomo – inaczej ukształtowane jest u mężczyzn i u kobiet i kontroluje zachowania seksualne w dorosłym życiu.

W ostatnim stadium hormony kształtują ośrodki ról płciowych w mózgu nienarodzonego dziecka, układając siatkę połączeń determinujących charakter jego późniejszych zachowań. Dorner jest przekonany, że każdy z wyżej wymienionych ośrodków może być oddzielnie uszkodzony w sposób chemiczny – na każdym etapie rozwoju.

Jego zdaniem, rozwój ośrodków preferencji seksualnych, czyli podwzgórza także może ulec zakłóceniom. U płci męskiej – im mniejsza ilość hormonów męskich, tym większe prawdopodobieństwo, że przyszłe dziecko będzie miało skłonności homoseksualne. U płci żeńskiej – wyższy poziom androgenów kształtuje podwzgórze w taki sposób, że dziewczynka będzie przejawiać zainteresowanie swoją własną płcią.

Teoria hormonalna pozwala wyjaśnić, dlaczego dewiacje seksualne znacznie częściej występują u mężczyzn niż u kobiet.

Mężczyźni muszą zostać poddani procesowi hormonalnemu, który przekształci ich mózg z naturalnego żeńskiego modelu, występującego u każdego z nas począwszy od pierwszych tygodni życia w łonie matki, niezależnie od naszej ostatecznej płci.

Mózgi mężczyzn muszą zostać nasycone dodatkowymi dawkami hormonów męskich, a ich struktura musi ulec zmianie – i w tym procesie przebudowy, szansa błędu jest znacznie większa niż u kobiety, której mózg nie potrzebuje żadnego przekształcenia.

Poziom testosteronu u homoseksualnych mężczyzn jest z pewnością dostatecznie wysoki, by spowodować, że większość z nich myśli i zachowuje się po męsku. Mają oni, na przykład, takie same – mało romantyczne i dość swobodne poglądy na temat seksu jak mężczyźni heteroseksualni. A mimo to ich własne ośrodki preferencji seksualnych mają charakter kobiecy.

Tylko mniejszość homoseksualistów (0,0004%) ma zniewieściały wygląd i przejawia stereotypowo kobiece zachowania. U tych mężczyzn zniewieściałości uległ zarówno ośrodek zachowań jak i ośrodek preferencji seksualnych. W swoich związkach z ludźmi okazują znacznie więcej czułości i opiekuńczości, kojarzonych zwykle z kobiecością oraz mniejsze zainteresowanie seksem dla samego seksu.

Homoseksualne kobiety ukształtowane są, jak się wydaje według normalnego wzorca kobiecego – dążą przede wszystkim do satysfakcjonujących związków z ludźmi. Naturalny dla nich hormon żeński nie tylko powstrzymuje wpływ testosteronu, ale również działa na cały mechanizm mące się z czułością czy wrażliwością.

Ale niezależnie od tego, czy chodzi o osoby homoseksualne czy heteroseksualne, o mężczyzn czy o kobiety – u mężczyzn seks prowadzi czasem do intymności; u kobiet intymność czasami prowadzi do seksu.

Chemia oraz celowy stres i strach

Wiemy już, że przyczyną dewiacji seksualnych, jest naturalne lub celowe zakłócone wydzielanie hormonów w okresie płodowym, lecz pozostaje jeszcze pytanie – co owe zakłócenia powoduje ?

Pierwsze wskazówki pochodzą znowu od szczurów. Wiadomo, że wysoki poziom stresu u matki obniża poziom hormonu męskiego w jej macicy. Eksperymenty wykazały, że jeśli ciężarne samice szczura poddaje się poważnemu stresowi, ich potomstwo płci męskiej odczuwa pociąg do innych samców, w gruncie rzeczy takie szczury są homoseksualistami, najwidoczniej w rezultacie strachu i stresu (19), jakiemu były poddane ich matki.

( Mamy tutaj powód, dlaczego nowy porządek świata (20), zawsze opiera swe działania na ideologii strachu (19), który wymusza kolejne fazy doświadczeń na ludziach … )

Strach, stres i homoseksualizm

Owe eksperymenty zaintrygowały Dorena. Nie mógł on oczywiście powtórzyć tych eksperymentów na kobietach ciężarnych, ale mógł przeanalizować wyniki z laboratorium historii. Przyjrzał się okresowi II wojny światowej, kiedy to – jak można przyjąć – mieszkańcy jego kraju żyli w trudniejszych warunkach.

Spośród około ośmiuset homoseksualnych mężczyzn znacząco więcej urodziło się w pełnym napięć okresie wojny i w trudnych pierwszych powojennych latach, niż w latach przedwojennych i w późniejszym okresie powojennym.

Dwie trzecie spośród tych ośmiuset mężczyzn i ich matek opowiadało o przeżyciu przez matkę silnego lub umiarkowanego stresu w okresie ciąży w efekcie takich czynników jaki: utrata bliskiej osoby, bombardowanie, gwałt, poważny niepokój … Z drugiej zaś strony matka żadnego z heteroseksualnych mężczyzn stanowiących próbę kontrolną nie padła w okresie ciąży ofiarą silnego stresu, a tylko 10% podlegało stresowi umiarkowanemu.

Wpływ na niski poziom hormonów męskich w okresie płodowym może też mieć niewłaściwe przyjmowanie leków. Uważa się, że barbiturany, jedna z tych grup leków, które są najpowszechniej przepisywane i nadużywane, podawane były od lat 50-tych do 80-tych aż w 25% ciąż.

Skutkiem u ludzi mogą być niedostosowanie psychospołeczne i demaskulinizacja tożsamości płciowej oraz zachowań związanych z rolą płciową u mężczyzn.

Z tego wniosek, że kobiety w ciąży powinny unikać barbituranów.

Barbiturany łączą się z podjednostką α receptorów GABA-ergicznych, ułatwiając łączenie się endogennego GABA z tymi receptorami. Efektem tego działania jest otwarcie kanałów chlorkowych w błonie neuronów, co powoduje hiperpolaryzację, a w efekcie zmniejszenie ich pobudliwości na bodźce.

Barbiturany otwierają kanały chlorkowe również bezpośrednio. Barbiturany wpływają poza tym na przewodnictwo sodowe i wapniowe. Tłumią neurony tworu siatkowego i kory mózgowej. Nasilają uwalnianie hormonu antydiuretycznego, hamują wchłanianie sodu i glukozy w kanalikach nerkowych. Wpływają depresyjnie na układ naczynioruchowy i oddechowy. Nie mają działania przeciwbólowego ale nasilają działanie leków o takich właściwościach. Niektóre z barbituranów wykazują silne działanie przeciwdrgawkowe.

Nie trzeba dziś przepisywać tych leków, ponieważ znajdują się one w wodzie i jedzeniu, a to powoduje :

Duże dawki: pobudzenie przechodzące w senność, przyćmienie świadomości, lęki

pogorszenia zdolności dokonywania oceny, nieznaczne zwiększenie odczuwalnej już w mniejszych dawkach euforii, utrata koordynacji ruchów, zawroty, niewyraźna mowa

problemy z pamięcią, ogólne znieczulenie …

Dwa etapy

Wpływ hormonów na mózg jest dwustopniowy. Podczas rozwoju mózgu w łonie matki hormony kontrolują powstawanie sieci neuronów. Później, w okresie dojrzewania, hormony ponownie odwiedzają mózg, aby uruchomić sieć, którą wcześniej stworzyły. W łonie matki produkowany jest jak gdyby negatyw, który zostaje wywołany dopiero w momencie powrotu chemicznych nośników informacji w okresie dojrzewania.

Funkcje mózgu zlokalizowane są w okrytej czaszką półtorakilogramowej bryle tkanek o wyglądzie orzecha włoskiego. Mózgi kobiet są nieco mniejsze niż mózgi mężczyzn, ale wydaje się, że nie ma to żadnego znaczenia.

Zanim przyjrzymy się odmienności między mózgiem męskim a kobiecym, powinniśmy zapoznać się z ogólną strukturą mózgu człowieka, aby potem przyjrzeć się różnicom między ściśle określonymi jego obszarami u obu płci.

Żeńska (Is) i męska (Ra) połowa mózgu

Obecnie wiadomo, że lewa strona mózgu (męska) odpowiada przede wszystkim za sprawności werbalne i szczegółowe, uporządkowane przetwarzanie informacji, a więc mówienie, pisanie i czytanie są w znacznym stopniu pod kontrolą lewej półkuli mózgowej. Uszkodzenia lewej półkuli powodują wszelkiego rodzaju problemy językowe. Lewa strona kontroluje także logiczne, uporządkowane procesy myślowe. (21)

Prawa półkula (kobieca), natomiast, to centrum informacji wizualnych i przestrzennych. Osoba z uszkodzoną prawą półkulą często traci poczucie kierunku, czasem nawet gubi się własnym domu. Strona prawa także odpowiada za odbiór ogólnego obrazu to znaczy podstawowych kształtów i wzorów, kontroluje ona abstrakcyjne procesy myślowe i niektóre z naszych reakcji emocjonalnych. (21)

Jednak powyższy pogląd na funkcje lokalizowane w lewej i prawej półkuli okazał się zbytnio uogólniony. Już w pierwszym okresie badań zauważono, że u kobiet przewaga lewej półkuli jest mniejsza.

Kobiety i mężczyźni z uszkodzeniami w analogicznych rejonach mózgu nie zachowali się podczas badań testowych w taki sam sposób. Mężczyźni z reguły wykazywali znaczne niedostatki zdolności przestrzennych albo werbalnych w zależności od tego, czy mieli uszkodzoną lewą, czy prawą półkulę. U kobiet natomiast konsekwencje podobnych uszkodzeń były znacznie mniejsze. Wykrycie tych różnic nasunęło myśl, że klasyczny pogląd na lokalizację funkcji musi ulec istotnej zmianie, gdyż nie uwzględnia się różnic związanych z płcią.

Wykryto, że u mężczyzn uszkodzenie lewej półkuli prowadziło do znacznie głębszej afazji niż u kobiet. Kolejne dane eksperymentalne i kliniczne, potwierdzające zależne od płci różnice w lokalizacji funkcji poznawczych, wpłynęły na zmianę poglądu na temat różnic w rozmieszczeniu ośrodków poznawczych w mózgach mężczyzn i kobiety.

Obecnie uważa się, że mózg kobiety charakteryzuje się znacznie mniejszą asymetrią, czyli mniejszą przewagą półkuli lewej nad prawą. Ponadto u kobiet znacznie jest większe spoidło wielkie ( corpus callosum ), łączące obie półkule, co sugeruje, że zdolności werbalne i przestrzenne rozmieszczone są w obu półkulach, lub też, że komunikacja między półkulami jest znacznie łatwiejsza.

Dochodzi się do ciekawego wniosku, że mózg kobiecy jest mniej wyspecjalizowany, znacznie bardziej harmonijny, dzięki czemu częściej działa jako naturalna całość. Prawdopodobnie dzięki ściślejszemu zespoleniu obydwu półkul kobiecego mózgu, łatwiej w nim zachodzi integracja emocji i poznania. Daje to kobietom przewagę nad mężczyznami w dziedzinie stosunków międzyludzkich, intuicyjnej oceny ludzi, trafności rozpoznawania przekazów niewerbalnych ( gestów, postawy i ruchów ciała ), intencji zachowania, rozpoznawania kłamstwa itp. Jednakże przewaga ta ma też swoją cenę, którą są trudności w oddzielaniu emocji od rozumowania.

Trudności te są organicznie uwarunkowane, wynikają bowiem ze ściślejszego związku półkuli lewej i prawej.

Organizacja mózgu męskiego natomiast, wykazuje asymetrię i specjalizację określonych funkcji w każdej z półkul w porównaniu do rozproszonej struktury kobiecego mózgu. Wykazały to pomiary bioelektrycznej aktywności półkul podczas rozwiązywania różnych zadań.

Zdolności werbalne

Z badań wynika, że podstawowe ośrodki związane z funkcjami werbalnymi ( mowa, gramatyka) są reprezentowane u mężczyzn w półkuli lewej w rozproszony sposób. Analogiczne ośrodki mózgu u kobiet są znacznie bardziej skoncentrowane.

Jeśli zgodzimy się z tym poglądem, że większa koncentracja warunkuje wyższy poziom określonej kompetencji poznawczej, to łatwiej nam zrozumieć, dlaczego kobiety mają tutaj przewagę nad mężczyznami. Zapewne dlatego właśnie dziewczynki szybciej uczą się mówić i wykazują zdecydowanie mniej zaburzeń mowy. Łatwość ta sprawia, że wolny czas wypełniają mówieniem, a nawet zwykłą paplaniną. Wzmacnia to także lokalizacja ośrodków odpowiedzialnych za słownictwo, które u kobiet są rozproszone w obu półkulach mózgu, podczas gdy u mężczyzn umiejscowione w lewej półkuli.

Różnice w sposobie rozmieszczenia ośrodków odpowiedzialnych za rozmaite aspekty kompetencji językowych u mężczyzn i u kobiet dobrze objaśniają styl „kobiecego” i „męskiego” mówienia niezależnie od tego, jakiej płci jest ciało mówcy.

Styl męski jest jak strzelanie w środek „tarczy” znaczeń: korzysta z niewielu słów, używając ścisłych pojęć. Styl kobiecy jest bardziej rozproszony, charakteryzuje go snucie opowieści, używanie wielu słów, dbanie o konkrety i emocjonalność.

Archonci i Emocje

Mózg determinuje nasze uczucia, naszą zdolność do reagowania na nie i do ich wyrażania.

Wpływ archontów (22) na ludzki umysł, powoduje zmienny huragan emocji, dostosowanych do pór roku i relacji społecznych, których nie umiemy blokować, poprzez niezrozumienie relacji na lini człowiek – ciała niebieskie (27).

Wyobrażenia wizualne ograniczone do prawostronnego pola widzenia przekazywane są do lewej półkuli, natomiast obrazy pojawiające się jedynie w lewostronnym polu widzenia – do prawej (21).

Wyobrażenia wzrokowe, którymi się posłużyła były naładowane emocjonalnie. Stwierdziła, że kobiety rozpoznawały treść emocjonalną niezależnie od tego, do której półkuli mózgowej obraz był przekazywany. Mężczyźni rozpoznawali treści emocjonalne tylko wówczas, gdy obraz przekazywany był do półkuli prawej. Stąd wniosek, że u kobiet funkcje emocjonalne są obecne w obu półkulach mózgowych, natomiast u mężczyzn skoncentrowane są w półkuli prawej. (28)

Różnice

Ważne są różnice w rozmieszczeniu w mózgu obszarów kontrolujących emocje. Różnice te dotyczą ciała modzelowatego, wiązki włókien łączących lewą i prawą półkulę mózgu. Te właśnie włókna nerwowe zapewniają wymianę informacji między obiema półkulami.

Pewien istotny obszar ciała modzelowatego jest u kobiet grubszy i bardziej bulwiasty niż u mężczyzn. Ponadto kobiety mają większą liczbę połączeń tworzących ciało modzelowate, łącznik między obiema półkulami. Oznacza to, że między prawą i lewą półkulą kobiecego mózgu następuje wymiana większej ilości informacji.

Różnice w reakcjach emocjonalnych kobiet i mężczyzn można wytłumaczyć różnicami w strukturze i organizacji ich mózgów.

Mężczyzna trzyma emocje w prawej (kobiecej) półkuli, podczas gdy zdolność wyrażania ich w mowie znajduje się po drugiej stronie. Ponieważ obie półkule połączone są mniejszą liczbą włókien niż u kobiety, przepływ informacji między nimi jest bardziej ograniczony. A więc mężczyźnie trudniej wyrazić uczucia, bo informacje przepływają u niego do lewej półkuli z większym oporem.

Kobiecie może być trudniej oddzielić emocje od rozumowania ze względu na sposób, w jaki zorganizowany jest jej mózg. Funkcje emocjonalne umieszczone są u kobiety w obu półkulach, a w dodatku większy jest przepływ informacji między półkulami. Strona emocjonalna mózgu kobiety jest lepiej połączona ze stroną werbalną. Zatem kobieta łatwiej może wyrazić swoje uczucia słowami, ponieważ to, co czuje jest efektywniej przekazywane do werbalnej strony mózgu.

Cechy osobowości

Każda jednostka ma sobie tylko właściwe cechy intelektualne, emocjonalne, temperamentalne, wolicjonalne. Osobowość to stały element postępowania, właściwy danemu człowiekowi, charakterystyczny dla niego i odróżniający go od innych ludzi.

Takie cechy jak: agresywność i skłonność do kompromisów, uspołecznienie i indywidualizm, dominacja i uległość, posłuszeństwo i obstawanie przy własnym zdaniu stanowią znaczną część tego, co określamy mianem osobowości. W każdym z tych aspektów osobowości zauważono wyraźne różnice pomiędzy dziewczynkami i chłopcami, kobietami i mężczyznami.

Przy czym, nie zbadano okresowego wpływu archontów (22) na ludzkie ciało i umysł oraz toksycznego wpływu człowieka na innego człowieka (29), dlatego tak ważne jest badanie krwi między partnerami i separacja od innych ludzi.

Już u trzytygodniowych niemowląt zauważono różnice w reakcji na płacz innego dziecka; dziewczynki były znacznie bardziej skłonne do odpowiedzi płaczem na płacz.

Ogólna liczba czynów agresywnych jest większa u chłopców, przy czym są one najczęściej nakierowane na innych chłopców, znacznie rzadziej na dziewczynki. Co ciekawe, chłopcy są nieco mniej niż dziewczynki agresywni w stosunku do nauczycieli.

Po przeanalizowaniu 150 historii chorób dzieci i młodocianych, którzy ulegli wypadkom, stwierdził że połowa dzieci uległa wypadkowi na ulicy aktywnie uczestnicząc w ruchu drogowym, w tym aż 78% chłopców i tylko 38 dziewcząt samemu spowodowało wypadki drogowe. Jak widać zachodzi tu toksyczna relacja międzyludzka, która doprowadza do licznych nieszczęść, wypadków i zachowań patologicznych (29).

Ponadto we wszystkich ośrodkach poradnictwa wychowawczego na 2-óch chłopców przypada tylko jedna dziewczynka.

Skąd się biorą różnice – Edukacja lustrzana (5)

Do niedawna twierdzono, że przyczyn tych różnic należy się dopatrywać tylko w odmiennym sposobie wychowania chłopców i dziewcząt, podyktowanym określonym wzorcem kulturowym, dotyczącym roli mężczyzny i kobiety w społeczeństwie.

Oddziaływanie rodziców i innych osób z otoczenia dziecka zaczyna się różnić w stosunku do dziewczynek i chłopców bardzo wcześnie – już ok. 18go miesiąca życia.

Rodzice dekonstruują swoje dzieci (5), poprzez wybiórcze kładzenie nacisku, na zachowanie odpowiadające płci dziecka. Ojciec w czasie zabawy ze swym synem bywa bardziej szorstki, męski, niż podczas zabaw z córką i wybiera inne zabawy – bardziej chłopięce, jak siłowanie się, boksowanie. Zabawy matki bywają bardziej łagodny. Różny jest też w odniesieniu do chłopców i dziewczynek nacisk na zachowania konformistyczne – brak agresji, zachowania spokojne, dobre maniery, czystość wymagane są bardziej od dziewczynek.

Większość rodziców w procesie wychowywania chłopców zachęca ich wyraźnie do odpowiedzi na każdy atak ze strony kolegów, czego nie oczekuje od córek.

Edukacja lustrzana (5), uczy zachowań destrukcyjnych i autodestrukcyjnych, wykorzystywanych w procesach destabilizacyjnych, takich jak popęd seksualny, praca, kłótnia, wojna, czy rewolucja (31), co doprowadza do licznych chorób psychicznych (32).

Po przeprowadzeniu badań nad grupą dzieci w wieku 9-ciu lat stwierdzono, że po raz pierwszy, odkąd prowadzi się badania psychologiczne, dziewczęta uzyskały takie same wyniki co chłopcy w eksperymencie dotyczącym jawnego zachowania agresywnego. Uwarunkowania kulturowe nie wydają się być wystarczającą przyczyną odmienności zachowania dziewcząt i chłopców, chłopcy są karani znacznie częściej niż dziewczynki. Rodzice mówią zarówno swoim synom, jak i córkom aby unikali kradzieży, pijaństwa, narkomanii, bójek. Mimo to jednak zajęciom tym oddają się w przytaczającej większości mężczyźni.

Więc, co jest tego powodem ?

Po każdej naturalnej katastrofie (30), człowiek upodobniał się, do otaczających go agresywnych zwierząt, ponieważ – myśliwemu agresja była konieczna do zapewnienia niezbędnych do życia środków, a także do utrzymania, bądź też zdobycia wysokiej pozycji w hierarchii plemiennej.

W całym królestwie zwierząt zwycięzca dociera na same szczyty dzięki swej agresywnej determinacji. W królestwie ludzi – zdekonstruowany samiec, jest skłonny częściej niż kobieta poświęcić swoje życie prywatne, czas wolny, przyjemności, poczucie bezpieczeństwa, aby zdobyć wyższą pozycją społeczną.

Do tego dochodzi w/w czynnik technologiczny i chemiczny .. (2/33)

Małe różnice w zachowaniach mężczyzn i kobiet mają w przeważającej części charakter biologiczny i są niejako zapisane w naszych mózgach. Do takich wniosków skłaniają liczne doświadczenia na zwierzętach oraz analiza anormalnych, chemicznych – nietypowych dla płci zachowań u ludzi.

Ludzie i myszy

Badania rozpoczęto od prób wywołania zachowań aspołecznych u myszy. Dorosłe samce tych gryzoni trzymano przez pewien czas w samotności, by potem wpuścić do klatki obcą mysz, która była prawie natychmiast atakowana. Gdy samca poddano kastracji, stawał się łagodniejszy. Kiedy potem takiemu zwierzęciu wstrzykiwano hormon męski dihydrotestosteron, powracało ono do swych agresywnych zachowań.

Do wywołania takiego efektu nie wystarczą jednak tylko hormony – muszą one mieć możliwość oddziaływania na mózg ustrukturowany jak u samca. ( Należy tu dodać, że u gryzoni odmienne schematy mózgu samic i samców utrwalają się dopiero jakiś czas po narodzinach ). I tak jeżeli np. wykastruje się samca zanim hormony zaczną pracę nad kształtowaniem jego mózgu według wzorca męskiego, wstrzykiwanie dodatkowych dawek dihydrotestosteronu nie wywoła sztucznie agresji. Gdy samicom myszy poda się hormon męski w okresie, gdy ich mózg dopiero się rozwija, zachowują się one równie agresywnie co samce.

Na podstawie tzw. testów preferencji ról płciowych stwierdził u 9-ciu z 10-ciu dziewcząt w wieku 4-14 lat, których matki przyjmowały w okresie ciąży kurację hormonami zbliżonymi do androgenów, cechy chłopięce w wyborze zabawek i charakteru zabaw.

Wydaje się więc, że nawet tak subtelna różnica między dziewczynkami i chłopcami, jak wybór zabawek, jak zdeterminowana w dużym stopniu przez wpływ hormonów na ich mózgi w okresie życia płodowego, co wykorzystuje dziś przemysł, za pomocą odpowiedniej diety, szczepień i zatrucia środowiska, co prowadzi do wykreowania przyszłych konsumentów, pracowników – ludzkiego kapitału (14/23)…

Dziewczynki poddane w okresie płodowym działaniu hormonu męskiego są o ok.50% agresywniejsze od swych sióstr, a chłopcy którzy w łonie matki otrzymali taką zwiększoną dawkę hormonu męskiego – są 2 razy agresywniejsi niż ich bracia, co można dostrzec na ulicy, w internecie, czy w miejscach pracy …

Agresywność, jest skorelowana z takimi cechami jak: niezależność i pewność siebie. Standardowe kwestionariusze osobowości wykazały, że i dziewczynki i chłopcy, których matki przyjmowały w okresie ciąży dodatkowe dawki hormonów męskich są bardziej samowystarczalni, bardziej liczą na własne siły, a także odznaczają się większym indywidualizmem. I odwrotnie: dzieci matek przyjmujących w ciąży dodatkowe dawki hormonów żeńskich wolą bawić się w grupie, częściej oczekują na pomoc innych.

Neutralizacja zagrożenia – testosteronu

Testosteron zagraża władzy szamanów (9) nad ludźmi, więc należy go zredukować, a przyszłą rasę oprzeć na cechach żeńskich …

Wydaje się, że hormon żeński, estrogen, działa neutralizująco na hormon męski, testosteron, czego dowiodły liczne badania kliniczne, podczas których podawano estrogen mężczyznom, których zachowanie było skrajnie agresywne, i tym samym powstrzymywano ich w znacznym stopniu od stosowania przemocy. Estrogenu używano też do uzyskania kontroli nad zachowaniami mężczyzn popełniających przestępstwa seksualne. Warto tu wspomnieć badania przeprowadzone w USA, które dowiodły, że większość mężczyzn, którzy popełnili przestępstwa z użyciem przemocy, miała w okresie dojrzewania podwyższony poziom hormonu męskiego. Wiadomym jest, że kobiety, których zachowanie wydaje się irracjonalne, i które reagują na większość rzeczy zbyt emocjonalnie, mają często po prostu podwyższony poziom hormonów żeńskich.

Przytoczone tu wyniki badań zdają się wskazywać na to, iż takie cechy jak: skłonność do agresji, współzawodnictwa, pewność i wiara w siebie, oraz przeciwieństwa tych cech związane są z oddziaływaniem hormonów na nasz mózg ukształtowany w specyficzny, wpływający na nasze zachowanie sposób na długo przedtem, zanim wkroczą do gry wartości przyjęte przez społeczeństwo.

Zdekonstruowano słowo (34), ciała matek, ojców, płodów, czynniki środowiskowe, poziom hormonów we krwi i organizacje struktur mózgowych, aby wytworzyć rasę niewolników, gotowych na przedefiniowanie człowieczeństwa w rasę użytecznych maszyny.

Różnice w preferencji prawej lub lewej u mężczyzn i kobiet

Po przeprowadzeniu w 1976 r. analizy preferencji ręki prawej lub lewej w grupie 16.000 jedenastoletnich dzieci angielskich stwierdzili, że:

A. leworęczność występowała częściej u chłopców ( 11,7% ), niż u dziewcząt ( 8,5% )

B. odpowiednio praworęcznych było więcej dziewcząt ( 87,0% ), niż chłopców ( 81,7% )

C. oburęczność częściej występowała u chłopców ( 6,6% ), niż u dziewcząt ( 4,5% ).

Nawet wśród osób praworęcznych występuje silniejsza praworęczność u kobiet, niż u mężczyzn ( tzn. praworęczne kobiety częściej używają ręki prawej niż praworęczni mężczyźni ).

Na podstawie szeregu badań ustalono, że leworęczność jest częstsza o 2-3% u chłopców, niż u dziewcząt.

Przyczyną takiego stanu rzeczy jest ściślejsze podporządkowanie się „normom” przez organizmy dziewcząt niż chłopców.

Częstsze występowanie lewo- i oburęczności u mężczyzn z późniejszą specjalizacją ich półkul mózgowych.

Przyczyn przewagi mężczyzn w testach dotyczących zdolności przestrzennych i matematycznych należy się dopatrywać w skoncentrowaniu w prawej półkuli ich mózgów ośrodków regulujących myślenie matematycznych i kierujących wyobraźnią przestrzenną. U kobiet ośrodki te są rozproszone i znajdują się w obu półkulach.

Jaki wpływ mają hormony płciowe ?

Poziom hormonów męskich u ciężarnej kobiety ma związek ze zdolnościami urodzonego potem dziecka (RaElIs).

Wytwarzanie nieprawidłowo dużej ilości hormonów męskich może być spowodowane wadą genetyczną, zw. Wrodzonym przerostem nadnerczy ( CAH – congenital adrenal hyperplasia ). Przed 1970 r. zdarzały się też przypadki podwyższonego poziomu hormonów męskich u kobiet zw. Z przyjmowaniem przez nie w okresie ciąży syntetycznych steroidów.

Skutki oddziaływania tych hormonów na mózg w oresie prenatalnym są nieodwracalne.

Dziewczęta z wrodzonym przerostem nadnerczy i stwierdziły, że mają one większe zdolności przestrzenne niż ich nie obciążone tą wadą genetyczną siostry. Sprawniej wykonywały one testy manipulacji przestrzennych, podwójnej rotacji przestrzennej oraz test polegający na wyodrębnieniu prostej figury ukrytej na tle figury bardziej skomplikowanej, które to testy wykonywane są zazwyczaj lepiej przez mężczyzn.

Dziewczynki, u których poziom estrogenu jest najwyższy, wydają się słabsze intelektualnie, a te, które mają wysoki poziom estrogenu męskiego, osiągają zazwyczaj we wszystkich dyscyplinach akademickich wyniki lepsze od przeciętnej dla kobiet.

Wyjątkowo dobrze radzą sobie z orientacją przestrzenną. Warto też dodać, że zmienność sprawności przestrzenno-matematycznych u kobiet pozostaje w relacji do cyklu miesiączkowego – rozwiązywanie łamigówek jest najłatwiejsze, gdy estrogen ma poziom najniższy, a najtrudniejsze gdy osiąga poziom najwyższy.

Dziewczynki z zespołem Turnera ( pozbawione jajników i nie wytwarzające w ogóle hormonów męskich ) nie potrafią zazwyczaj przeprowadzić w wyobraźni takich operacji jak rozpoznanie przedmiotu trzymanego w ręku, wymyślanie, jak będzie wyglądał z różnych punktów widzenia, czy określenia swojego położenia w relacji do tego, co widzi; mylą lewo i prawo, osiągają słabe wyniki w matematyczno-przestrzennych testów IQ.

Tworzenie ułomności za pomocą chorób, jest najlepszym sposobem ustalenia cech psychicznych i fizycznych w jakie musi być wyposażona nowa rasa niewolnicza. Zauważ, że do testów nadają się dzisiejsi i wczorajsi niewolnicy, hodowani w obozach, obozach miast, których można bezkarnie zarażać, truć, kastrować … w sposób przewidywalny i kontrolowany za pomocą prawa zwierząt (35), które wymusza rutał żerowania człowieka na człowieku (36).

Chłopcy wyposażeni w geny XXY, mający nie odpowiadający normom dla ich płci poziom hormonów żeńskich, odznaczają się umiejętnościami przestrzennymi poniżej przeciętnej dla mężczyzn.

Na podstawie powyższych przykładów można by wysunąć wniosek, że zdolności przestrzenno-matematyczne są proporcjonalne do poziomu androgenów we krwi ( przy pominięciu kwestii oddziaływania hormonów na mózg dziecka w łonie matki ).

Nie jest to jednak do końca prawdą, z najnowszych badań wynika, że istnieje pewien optymalny poziom testosteronu, warunkujący maksymalne zdolności przestrzenno-matematyczne. Prawdopodobnie mieści się on w dolnym przedziale zmienności poziomu testosteronu u mężczyzn.

Różnice w zachowaniu i uzdolnieniach mężczyzn i kobiet nie są tylko skutkiem oddziaływania środowiska czy odmiennych wzorców wychowania. Źródłem ich są też, a może przede wszystkim różnice w funkcjonowaniu mózgu kobiety i mężczyzny. Dużą rolę odgrywają też hormony, i to nie tylko te ich dawki, które oddziałują na nas w obecnej chwili, ale także te, które działały na nasz mózg w łonie matki, co wykorzystuje medycyna, farmacja, przemysł spożywczy, rekreacyjny i schemat utylizacji śmieci likwidowanych na łonie dużych aglomeracji.

Podsumowując

Jest ważne co jemy, pijemy, zażywany oraz czym oddychamy i w jakich falach się zatapiamy, jednaj ludzka bezczynność, ignorancja i strach, doprowadziły do chemicznego i technologicznego Holokaustu, na który spogląda się przez palce. Mogąc skarżyć władze, producentów, urzędników, naukowców … społeczeństwa zamknięte w obozach miast i swoich umysłów, wybierają kobiecą bierność, niewyjaśnioną męską agresje i możliwość utopienia się we własnej zgniliźnie.

Dzięki technologii (26) i chemii, różnice pomiędzy kobietami i mężczyznami zanikają, ponieważ niewolnictwo ewoluuje do zmiany ludzkiego kapitału w cybernetyczne twory (26), pozbawione możliwości rozrodu, duchowości i wolnego (szczegółowego), kreatywnego myślenia.

Panseksualizm, tworzący niebezpieczną, zwierzęca ideologie homoseksualizmu, feminizmu, genderyzmu i innych zboczeń, powstał w celu zdekonstruowania ludzkiego gatunku, za pomocą umiejscowienia jego początków wśród zwierząt.

Ta przestępcza ideologia, powstała w celu zatajenia relacji archontów – ciał niebieskich, z ludzkim ciałem i umysłem. To zatajenie, odbralo człowiekowi możliwość zrozumienia wszechświata, świata i swego wnętrza.

Ta wiedza, pomogłaby ludziom na kontrole swoich emocji, popędów i nałogów oraz schematów nadmiernego łaknienia, nazywanego egoizmem.

Rozwój tak zwanej nauki eksperymentalnej, poprzez technikę i łączenie odpadów i trucizn z lekami, wodą, jedzeniem … doprowadził do rozwinięcia rzadkich anomalii genetycznych, hormonalnych … w akceptowane, za pomocą ideologii tolerancji – wykolejenia seksualne, psychiczne i deformacje fizyczne …

Zastanówcie się, czy otaczający nas świat teatru, jest prawdziwy i realny ?! Obywatele mogą pozywać państwa, korporacje i stojących za nimi szamanów …

Ostatni dzwonek już wybił … Apelujemy o działanie. Czytać, znaczy rozumieć, rozumieć należy myślą, wypowiadanym słowem i obietnicą działania (obiecadło) …

Człowiek świadomy, nie dopuszcza do istnienia pewnych chorych ambicji, emocji i fantazji, spowodowanych czynnikami zewnętrznymi lub powstałe już łaknienie, tłumi za pomocą narzędzi emocjonalnych i duchowych, zwanych – moralnością personalną.

Równowaga – El (balance – le v el), to przede wszystkim odpowiedzialność za dualizm naszego wnętrza, które walczy o supremację czynnika żeńskiego (Is) lub męskiego (Ra), co prowadzi do prób przekroczenia granicy moralnej, społecznej oraz personalnej i udaje się to, za każdym razem, przy braku samoograniczenie własnego łaknienia.

Kiedy ciekawość, doprowadza do upadku równowagi wewnętrznej, archont, czyli ciało niebieskie lub silniejsze od ciał niebieskich struktury manipulacyjne, pragnące przejąć kontrole nad wewnętrznie podzielonym mózgiem, ciałem i duchem, doprowadzają do wyzbycia się zachamowań moralnych, przekroczenia potrzebnej nam idei tabu i przekazania odpowiedzialności w ręce ideologi trzeciej siły, która pragnie zagłuszyć skutki podziału duchowego, za pomocą nałogów, popędów (kreacja monopoli) i obcych ideologii, tłumaczących powstały stan rzeczy, na własny, korzystny dla siebie sposób, który jest niekorzystny dla naszego, cierpiącego i wystraszonego wnętrza.

W taki oto sposób, rzeczywistość, przeradza się w postępujący koszmar iluzji, powoli niszczącej i wyjaławiającej naszą duszę, a tym samym moralność, co rodzi wyrzuty sumienia, strach, depresje, ignorancję i upadek …

Liga Świata (XX lat – trudu i działania)

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

https://pomagam.pl/wdd

https://trueshopl.wordpress.com

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://zrzutka.pl/94z6z8 (nowe prezenty)